Toch was het De Vries zelf die een rappe tijd van 6.15,06 op de klok zette en mocht toekijken hoe zijn tegenstanders zich er in de laatste twee ritten op stuk beten. "Ik opende in 19,1 en dat is voor mij heel goed. Het wil nog weleens gebeuren dat ik 19-hoog open en dan lig je meteen een seconde achter", vervolgt de Vries, die in rit zeven Jan Blokhuijsen trof. "Ik werd vroeger onrustig als ik achter kwam te liggen, maar nu ging ik er van tevoren vanuit. Ik zat er trouwens niet eens zo heel ver achter."
Met een reeks aan persoonlijke records die De Vries van Heerenveen tot in Calgary neerzette, bewees hij overigens al de hele winter in vorm te zijn. "Toch moet je nog maar zien wat je eraan hebt, al gaf het natuurlijk wel zelfvertrouwen."
Minder marathon
Meer zelfvertrouwen dus, maar er is nog een groot verschil ten opzichte van voorgaande winters, waar De Vries normaal fanatiek aan de start van elke KPN Marathon Cup verscheen, was hij er deze winter pas drie keer bij. "Ik ben ook niet de allerjongste meer", grapt de 33-jarige Clafis-rijder. "Ik dacht: ik heb de Marathon Cup nu een paar keer gewonnen en werd afgelopen jaar Nederlands kampioen. Als ik nu nog twee of drie wedstrijden win, is dat hartstikke mooi, maar de Spelen zijn nu veel specialer. Dit is mijn laatste kans en daar wil ik nog één keer vol voor gaan. Dus ik besloot dat als ik me voor de World Cups zou plaatsen, ik me tot kerst volledig op de langebaan zou richten."
Of het lastig is om thuis te blijven op de vaste marathonavond? "Zeker! Marathon is mijn grote liefde. Op de langebaan ben ik altijd wisselvallig geweest en bleef ik er tussenin hangen. Nu heb ik de knoop doorgehakt en ben ik er een periode vol voor gegaan. Het is heel fijn dat het zich nu uitbetaalt."
Een groot deel van Team Anema trad afgelopen zaterdag gewoon aan voor de negende KPN Marathon Cup in Breda, maar De Vries besloot toch om thuis te blijven. Dat was naar eigen zeggen vooral om een 'prikslagje' op het OKT te voorkomen. "Ik rijd de laatste tijd heel lekker ontspannen. Een marathon is toch harder werken en dan ga ik automatisch prikken. Omdat ik 'de langebaanslag' net goed te pakken had, wilde ik dat niet verpesten."
Waar De Vries afgelopen zaterdag afwezig was in het marathonpeloton, reed ploeggenoot Jorrit Bergsma in Breda naar de tweede plaats. Diezelfde Bergsma greep op het OKT naast een olympisch startbewijs op de vijf kilometer, de afstand waar hij in Sotsji nog het brons pakte. Euforie en verdriet dus, binnen de ploeg van coach Jillert Anema. "Ik had natuurlijk alleen iets te winnen, terwijl Jorrit eigenlijk alleen iets te verliezen had. Hij staat er normaal altijd als het moet gebeuren, maar nu heeft hij verloren, dat houdt je natuurlijk ook bezig."
Drie kinderen en vijftig koeien
Naast een drukke schaatscarrière houdt De Vries er ook nog een mooi gezinnetje met drie kinderen op na. De laatste telg werd in september geboren, maar daar was papa zelf niet bij: hij was op trainingskamp. "Dat is ook weer een heel verhaal ja", lacht De Vries. "Ze werd twee weken te vroeg geboren en natuurlijk ben ik meteen vanuit Italië weggegaan, maar voordat ik thuis was, was mijn dochter er al. Het is een gezellige boel hoor, bij elkaar. Voor het seizoen begon heb ik zoveel mogelijk geprobeerd om mijn vrouw te ontlasten, want je moet toch wat goedmaken, maar de opvoeding komt nu toch vooral bij haar terecht."