Met een bos bloemen in haar hand en een medaille om haar nek stapt de 17-jarige Marieke Driesprong van het podium. De verbazing is nog in haar ogen te lezen. “Ik had het echt niet verwacht. Aan het begin probeerde ik ook al wel weg te gaan en anderen ook. Maar ze lieten niemand wegrijden. Dus ik dacht dat het wel weer een massasprint zou worden.” Met nog vier ronden te gaan, valt het peloton wederom stil. Driesprong zet nog een aanval in. Groenewoud gaat haar achterna maar komt te laat. “Ik zag dat Marijke steeds dichterbij kwam dus ik dacht dat ze me wel weer in zou halen. Ik doe gewoon mijn best en kijk wel hoever ik kom. Maar ik had nooit gedacht dat ik haar eruit zou rijden.”
En dat terwijl Driesprong zich vooral richt op de langebaan en eigenlijk niet zoveel skeelert. Één keer in de twee weken om precies te zijn. “Marathons rijden vind ik heel leuk. Ik heb ook baan gereden maar dat vond ik eng. Die krappe bochten lukken mij gewoon niet, ook al oefen ik er op. Vorig jaar heb ik minder geskeelerd en ging het schaatsen ook heel goed. Dus heb ik besloten om alleen nog marathons te rijden. Om sterker te worden. Maar ik vind schaatsen het belangrijkst.” Tijdens die marathons rijdt Driesprong met de senioren mee en dat gaat haar goed af. “Misschien moet ik volgend jaar toch wel iets meer gaan skeeleren. Het is wel leuk om even wat anders te doen in de zomer en ik vind skeeleren veel leuker dan fietsen of hardlopen.”
Het parcours van Arnhem beviel Driesprong goed, vooral vanwege de dijk. “Net als de klim van Steenwijk, dat vond ik ook heel leuk dat je echt zo’n heuvel op moest. En die klinkers bij de start/finish waren wel vervelend maar dat maakt het ook wel weer leuk. Ik moet het niet hebben van een technisch parcours. En als het echt zwaar is dan vind ik het echt leuk. Als er hard wordt gereden en iedereen lekker kapot gaat.”
Skeeleren is dus vooral training voor Driesprong. De ambities voor het komende winterseizoen worden nog wat voorzichtig geformuleerd. “Ik weet niet hoe het gaat uitpakken. Als alles mogelijk zou zijn, wil ik wel Nederlands kampioen drie kilometer worden, maar dat ligt denk ik nog heel ver weg.”
