Het was een beetje een curieuze wedstrijd, die vierde race in het circuit van de KPN Grand Prix op natuurijs. Met voor de vrouwen veertig kilometer voor de boeg kon je eigenlijk niet spreken van een volwaardige natuurijswedstrijd, maar was het eerder een veredeld criterium. Dat was op papier. In de praktijk bleken ook die veertig kilometers voldoende voor een slijtageslag in het damespeloton.
"Het klinkt misschien gek, maar na die zestig kilometer van donderdag was ik helemaal niet moe, maar vandaag absoluut wel. Het aantal kilometers zegt in dat opzicht niet alles", vond Van der Geest. De rijdster van team mkbasics.nl had wel wat ongemak overgehouden aan de eerste race in Zweden. "Mijn hielen waren donderdag bevroren. Tegen kou kan je je wel kleden, maar mijn schaatsen zijn volledig van carbon. Eigenlijk niet gemaakt voor natuurijs. Vandaag was het voor mijn gevoel nog kouder dan donderdag. Afschuwelijk."
Mooie koers
Elma de Vries, ook na de vierde race nog steeds leidster in het klassement, was het op één punt volledig eens met haar rivale. "Vaak denk je dat veertig kilometer te kort is voor een mooie koers, maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn als je er vanaf het begin vol in gaat."
En dat was precies wat de dames van Palet deden. De Vries had zich boos gemaakt over de wedstrijd van donderdag en leek het in haar ogen slappe koersen een beetje zat. "We wilden vanaf het begin de koers hard maken. Jade van der Molen en Imke Vormeer knalden er vol in, en daardoor ontstond de kopgroep met Ineke Dedden en mijzelf. We voelen ons goed en dat wilden we laten zien."
De Vries had daarbij op deze dag voornamelijk één doel voor ogen: het groene leiderspak om haar schouders houden. "Daar ging het inderdaad wel om. Er was vandaag niet zo veel te verliezen als er morgen nog te winnen is. Daarom hoefde ik eigenlijk alleen maar een paar meiden in de gaten te houden."
Overzicht
De belangrijkste daarvan was Iris van der Stelt, die het kortst achter De Vries staat in het klassement. Voor het overzicht was het daarom prettig voor de rijdster van Palet dat Van der Stelt ook deel uitmaakte van de kopgroep van zes sterke vrouwen die zich al snel vormde. Van der Geest zat daarin, Dedden, en verder Carien Kleibeuker en Ankie Ytsma.
Het ploegenspel daarin leek Kleibeuker wat in de kaart te spelen. "Het is wel mooi als er spelletjes worden gespeeld en mensen vooral op elkaar letten. Ik kon daardoor wegrijden en had meteen een flink gat." Ze slaakte een diepe zucht. "Precies op dat moment pak ik in een bocht een scheur en ging ik onderuit. Cruciaal. De rest ging meteen rijden natuurlijk, zo werkt het ook. Voor mij was het toen klaar."
Spel
Ytsma kon niet, en daardoor was al duidelijk dat het spel tussen Palet en mkbasics.nl de winnaar moest opleveren. "Het was twee om twee", verduidelijkte Van der Geest. "Ineke Dedden moest op mij letten, Elma de Vries op Iris van der Stelt. Betekende dat ik eigenlijk Dedden moest kwijtraken, en dat ging uiteindelijk best makkelijk. Daarna ben ik volle bak doorgereden."
Van der Geest kwam solo over de streep, ver achter haar rug ontstond er best een slagveld. In de opnieuw barre koude – liefst -23,5 graden bij de start om 11.00 uur – vielen de mindere dames snel af, waardoor een sterk uitgedund peloton de finish haalde.
Bijzonder
Ruim daarvoor had Van der Geest haar zege al veiliggesteld. "Mijn eerste pas in Zweden. Dat is toch wel weer bijzonder. Maar het belangrijkste is dat het gewoon een overwinning is. Daar rijden we nog steeds voor." Het klassement zal voor haar formatie wellicht past zondag gaan tellen, als de eindzege verdeeld wordt. Van der Stelt is titelverdediger en ook nu nog kanshebber. Ze moet dan wel afrekenen met De Vries, die een ijzersterke indruk maakt in de laatste weken van haar loopbaan. De honderd kilometer die zondag op het programma staat, is haar op het lijf geschreven. "Dan zie je dat door de lengte mensen moe worden, wat nu eigenlijk niet gebeurt. En ik ben zelf prima in orde, heb echt zin in morgen"