De ontlading was groot toen Schulting meermaals als eerste over de streep kwam. Op zaterdag greep ze al op soevereine wijze de titel op de 1500 meter en op zondag stelde ze de allroundtitel veilig door de Superfinale winnend af te sluiten. Tot slot leidde ze de relayvrouwen ook nog eens naar het goud. "Dit is helemaal top", aldus een dolgelukkige Schulting. "Op papier waren we de beste, maar dan moet je het nog wel even laten zien."
Rocken
Ook individueel gezien had Schulting goede papieren voor de titel. De 21-jarige Friezin liet tijdens de eerste drie World Cups al zien in blakende vorm te zijn. Zo won ze vier keer individueel goud en legde ze zich mede daardoor voor de rest van het seizoen 'bizar veel' druk op. "Ik spreek het hele seizoen al uit dat ik Europees kampioen wil worden, dus dat ik dat nu gedaan heb, maakt me heel blij", aldus Schulting, die de dag echter niet vlekkeloos begon.
In de halve finale van de 1000 meter liep ze door een eigen fout tegen een penalty aan, waardoor ze belangrijke punten miste voor het klassement. Maar in plaats van te schelden en tieren, bleef Schulting opvallend rustig. "Toen ik m'n vriend tegenkwam in de gang, was het eerste wat hij zei: 'Je moest zeker janken hè in de kleedkamer?' Nou helemaal niet, ik ben rustig gaan zitten en dacht: straks is er een 3 kilometer en ik weet dat ik daarop ga rocken."
Het is de transformatie die Schulting na haar olympische titel heeft ondergaan. Waar ze vorig jaar bij het EK in Dresden haar emoties amper in bedwang kon houden en zich verrekende in de Superfinale, was ze in Dordrecht de rust zelve. "Ik wist dat ik de Superfinale moest winnen om de titel te pakken", vervolgde Schulting. "De grootste stap die ik dit seizoen gemaakt heb, is dat ik gefocust ben. Ik weet wat ik moet doen om te behalen wat ik wil behalen. Maar ik ben nog steeds een stuiterbal hoor", zei ze glimlachend.
Appje
Toch waren er wel degelijk emoties te bespeuren bij Schulting. Dat had niet alleen te maken met het feit dat Sjinkie Knegt met brandverwondingen in het ziekenhuis terechtkwam, maar ook met het overlijden van haar oma vorige week. Woensdag was de begrafenis, terwijl donderdag het nieuws van Knegt naar buiten kwam. "Het was een heftige week ja", zei een emotionele Schulting. "Dat waren wel klappen, maar ik heb ze ontzettend goed in kracht weten om te zetten en daar ben ik heel trots op."
De medailles droeg ze dan ook op aan Knegt en haar oma. "En natuurlijk voor mezelf." Of ze nog contact heeft gehad met Sjinkie? "Ja, ik kreeg zaterdag nog een appje van hem. Hij zei, nadat ik de titel aan hem had opgedragen: 'Thanks Suus, jammer van de 500 meter maar dat geeft niet. Nu even goed rusten en dan morgen knallen, topper!' Ik wil hem snel gaan bezoeken, al weet ik nog niet wanneer."