Lindsay van Zundert: 'Vrije tijd? Nou, dat heb ik hier nauwelijks'

In drie kwartier heeft ze voor de zoveelste keer de elementen van haar korte kür uitgevoerd op de piste die pal naast het Capital Indoor Stadium is gelegen. waar ook de Vlaamse Loena Hendrickx bezig is geweest. Van Zundert, net zeventien, zegt zich na drie trainingen en een handvol dagen in de hermetisch afgegrendelde leefwereld van de 24e Olympische Spelen thuis te voelen. Alles vindt ze mooi, onvergetelijk, het enige dat ze ‘ontzettend mist’ zijn moeder Chantal Vervuren, zusje Fay en oma Sonja, van wie vooral de laatste normaal gesproken het jonge ijssterretje niet uit het oog verliest.

Zo kan grootmoeder gerust de boeken in als de enige niet-gekwalificeerd of gediplomeerd persoon die dankzij de inspanningen van de KNSB een pre-olympische quarantaineperiode van een sporter heeft mogen meemaken. Overigens, tot groot geluk van Lindsay: “Het was heel fijn dat oma steeds in de buurt was toen we voor vertrek naar Beijing tien dagen in een bubbel zaten. Zo voelde het toch huiselijk. Dat was perfect geregeld allemaal, ook het ijs in Heerenveen waar ik tien dagen alleen gebruik van heb kunnen maken.”

Nu moet Van Zundert het in het verre China zien te rooien met haar Belgische trainster Carine Herrygers, in het verleden trouwens de coach van Hendrickx. “Oh, dat zal best lukken hoor”, beweert ze “Het is niet leuk dat ik op de Spelen ben zonder m'n grootste fans, maar vorig jaar ben ik ook in m’n eentje naar de wereldkampioenschappen in Stockholm gegaan. Ik was er dus al een beetje aan gewend. Met Carine kan ik ook prima opschieten.” Ze delen een appartement in het atletendorp dat verder wordt bewoond door de olympische schaatsheldin van Calgary Yvonne van Gennip (drie keer goud in 1988) en Mirjam Steunebrink, de teamarts van Oranje.

Ze kijkt wat verbaasd bij de vraag hoe ze haar vrije tijd besteedt. Van andere atleten is doorgesijpeld dat Mario Kart hun dag kan maken (sprintploeg), hoe technisch Lego de aandacht opeist (Sjinkie Knegt), of dat verschillende shorttrackers verslingerd zijn aan een populair schietspel als Call of Duty. “Vrije tijd? Die heb ik nauwelijks gehad. Ik word wakker, ontbijt, train, ga terug naar het dorp om te lunchen en dan wacht de volgende training. Is er nog wat tijd over, dan zet ik Facetime aan om met mama of oma te praten, of ik neem online mijn kür door met mijn choreograaf. Nee, ik verveel me geen seconde sinds ik hier ben.”

De kunstrijdsters worden pas de 15e (dinsdag om 11.00 uur) in het Capital Indoor Stadium verwacht voor hun korte kür. “Ik kijk er erg naar uit om in de drie minuten die ene kür duurt het beste te laten zien. Dat wil zeggen: een compleet plaatje, met de verplichte onderdelen. Daar oefen ik eindeloos op. De ene dag lukt het beter dan de andere, vandaag ging het heel lekker." Lachend: "Nieuwe trucjes? Nee, die proberen we nu niet meer uit. De sprongen zijn uiteraard belangrijk; een triple-triple (dubbele drievoudige sprong) missen kan je zomaar tien punten schelen. Daar moet ik op gefocust zijn, want er is maar een kans”, aldus Lindsay, die geregeld tips ontvangt van Joan Haanappel en Sjoukje Dijkstra. “Ze zijn heel trots op me en ik ben blij dat ik de sport in Nederland weer wat meer onder de aandacht kan brengen. ‘Lindsey’, zegt Joan steeds, ‘blijf jezelf, doe je ding, dan komt het goed’. Ongelooflijk fijn, te horen hoe zij en iedereen thuis achter me staan.”

Het laatste nieuws, de meeschrijflijsten, de uitslagen en de programma's van de Olympische Spelen vind je hier