Jeroen Otter: 'We lagen knock-out na het horen van de nieuwe WK-datum'

Ook in Otters selectie staan er weinig atleten te juichen om de abrupte koerswijziging van de ISU. Eerst was er het bericht dat de WK zouden doorgaan op het geplande moment, nog geen twee dagen later gevolgd door de nieuwe data van het evenement. Daar had iemand als Sven Roes geen rekening mee gehouden. “Ik zou al een weekendje Praag doen met mijn vrienden. Je kunt je daar op een schietbaan bekwamen in je schietkunsten, en dat leek ons leuk. Bovendien had ik in filmpjes gezien dat Praag een mooie stad is, vandaar dat we die trip wilden maken. Alleen, er komt nu een WK voor in de plaats. Praag wordt wat later de bestemming. Voor mij is het niet zo erg. Ik hoorde van Xandra Velzeboer en Selma Poutsma dat ze al een complete vakantie hadden geboekt voor twee weken. Dat is wel zuur. Om alles weer ongedaan te maken, krijg je vast een hoop gezeik.”

Bram Steenaart, die mee mag naar Canada voor de relay-onderdelen, zou gaan skiën. “Ik kan ook gaan annuleren, want er staat een tiendaagse reis naar Flachau (Oos) op het programma”, licht hij toe. “Het wordt voor het derde opeenvolgende jaar dat ik de wintersport kan cancelen. Twee jaar geleden kon er drie dagen voor vertrek een streep door de vakantie, omdat vanwege corona Oostenrijk op slot ging. Verleden jaar hetzelfde probleem. Ach, aan de andere kant: er wacht ons wel een WK, waarop je titels kunt veroveren.”

Terug naar Otter voor wie opdoemende moeilijkheden al heel snel als kansen worden beschouwd. Op de vraag of hij de spreekwoordelijke beren die nu op de weg zijn verschenen, ook weer obstakels zijn die hij in een handomdraai omlegt, komt er een duidelijk antwoord.
“Niks is makkelijk in het leven, en zeker niet als je een WK drie weken later op de kalender plaatst in een olympisch seizoen, waarbij zo’n toernooi een beetje als mosterd na de maaltijd komt. Aan de andere kant: het zijn wel luxeproblemen. We mogen nog steeds naar een wereldkampioenschap, in een prachtig – waarschijnlijk vol – stadion ons kunstje laten zien, wat dat betreft is het een mindset waar we overheen moeten stappen."

"Maar als je de terminologie van beren op de weg gebruikt: ik denk dat de ISU een grote fout heeft gemaakt, en bij wijze van spreken de beer niet heeft geschoten, maar wel de huid ervan heeft verkocht. Het is te bijzonder voor woorden om te beschrijven hoe dat proces verloopt. Om dan het excuus te zoeken in Covid en oorlog… volgens mij is er iets niet goed gecommuniceerd, waardoor we in deze situatie zitten. De bond heeft kennelijk de optie Montreal laten gaan, in de veronderstelling dat er wel en andere locatie zou worden gevonden, wat niet lukte. Ondertussen annuleerde Montreal z’n verplichtingen om niet in de financiële problemen te raken. Ik denk dat het zo is verlopen.”

Het klinkt als een aanklacht naar de ISU, zo van ‘hoe halen jullie het in je hoofd nog een WK te organiseren op dit moment in het jaar?'
“Nou, nee, dat niet. Een wereldkampioenschap is een prachtig toernooi waar letterlijk de wereld bij elkaar komt om te bepalen wie de beste shorttracker is op een afstand, en nog belangrijker, in een allroundtoernooi. Dat willen we graag schaatsen, ook omdat we een aantal rijders en rijdsters hebben dat heel goed voor de dag kan komen."

"Waar men aan voorbijgaat, is dat sporters en de staf heel doelgericht en projectmatig bezig zijn. Je hebt een doel voor ogen waarmee je aan de slag gaat en daar is alles op getuned. Wanneer dat doel plotseling onzeker wordt – gaat het wel/niet door, dat was het eerste; ja, het gaat door, maar drie weken later – dan haal je dat doel weg. Je gumt het uit, je zet er een wit glas voor waardoor het niet meer goed zichtbaar is, of hoe je het ook maar wilt noemen, maar daar gaan topsporters niet goed op. Hun hele leven is geconditioneerd door doelen na te streven. Het is een misvatting dat wij wel effetjes bijdraaien op zulke korte termijnen. Dat vind ik jammer. Je zou verwachten dat er wat overleg zou zijn geweest, met een paar prominente sportbonden die echt iets in deze sport doen.”

Je slaat dus de richting in van dit WK, terwijl je schaatsers hun eigen programma overhoop moeten gooien, maar ook horend dat er van allerlei kanten afzeggingen komen. Korea zou ontbreken, vanwege trials in eigen land, enkele top-Amerikanen blijven thuis etcetera.
“Dat de Russen niet welkom zijn, zal niemand betreuren. Het is meer de reden die het treurig maakt. Degenen die er niet zijn, kun je niet verslaan, dus die hebben bij voorbaat verloren. De eerste stap die je zet, hoe moeilijk die ook is, is je planning omgooien. Er is nog even geen tijd om te ‘ontstressen’, hoe vervelend dat ook is. Het blijven luxeproblemen, als je je vakantie moet doorschuiven. Maar het is een zwaar seizoen, dat van september tot half april doorloopt.”

Moet je veel aanpassen?
“Ja, zeker. Een grote uitdaging is de beschikbaarheid van ijs. In Thialf is dat er tot 20 maart. We zijn hard aan het zoeken hoe we dat moeten oplossen. Misschien moeten we naar het buitenland om te trainen. Maar wat ik eerder zei: zodra je erin slaagt de mindset te wijzigen en je je vizier weer op dat nieuwe doel – de WK van 8 tot en met 10 april – kunt richten, heb je al twintig rijders verslagen. Want niet iedereen kan dat. Lukt het je wel, dan heb je naderhand een geweldig WK achter de rug. Tenminste, dat verwacht ik."

"Het wordt een uitdaging iedereen opnieuw gemotiveerd te krijgen. Toen het bericht donderdag binnenkwam, lagen we met z’n allen uitgeteld op het canvas, letterlijk knock-out. En dat in de wetenschap dat de training eerder op de dag geweldig verliep, waarbij ik constateerde dat iedereen nog in een uitstekende vorm verkeert. Met andere woorden: als we dit weekend een wedstrijd zouden hebben gehad, zouden alle rijders top hebben gepresteerd. Nu moet de toverdoos echter open om te zien hoe we dat gevoel meenemen om over vijf weken te worden uitbetaald.”

Hoe reageert de koningin van de Spelen dan op de mededeling, weten dat Suzanne Schulting altijd klaar staat om te racen?
“Voor niemand geldt dat het prima is dat die WK plotseling naar achteren is geschoven. Iedereen moet resetten en is kwaad over het besluit van de ISU. De een heeft een aantal dagen nodig om weer op te krabbelen om het gevecht opnieuw aan te gaan, anderen zullen er minder problemen mee hebben. Ook de koningin van de Spelen is even tegen het canvas gevlogen, ook Suzanne heeft plannen en kijkt uit naar even geen stress, druk, of alles dat erbij komt kijken wanneer je je voorbereidt op een groot toernooi. Ze zal er net zo goed een modus in vinden. Ik ben ervan overtuigd dat de meesten van ons er over een paar dagen prima mee om kunnen gaan. Dan ligt het aan mij en de staf om er een zo’n goed mogelijk programma tegenaan te gooien, zodat we kunnen doen wat we moeten doen om op het podium te staan tijdens de wereldkampioenschappen.”

Kortom, je hebt weer een mooie uitdaging.
“Meer dan, en het is niet zo dat ik erop zat te wachten. Het wordt schakelen naar alternatieve trainingen die goed vallen. Stel je je voor: straks verbetert het weer en ga je in je T-shirtje naar de ijsbaan om te schaatsen. Dat zijn condities die wij niet kennen en daar zullen mensen ook weer wat bij voelen. Topsport draait om nuances, maar daar is nu heel erg mee gegoocheld.”