De 1000 meter volgde op de grootse finale van de carrière van Ireen Wüst, een toetje na een zwaarbeladen hoofdgerecht. Wel een lekker dessert, vond Nuis, die op deze wijze revanche nam voor het missen van de Olympische Spelen op dit onderdeel. "Het kwam wel even los net. Ik dacht: motherfuckers, ik zal ze eens wat laten zien. Dat klinkt dan heel plat, maar zo was het wel. Als je dan ziet dat de rest zich op een kwart tel en zeven tienden stuk bijt, voelt dat fenomenaal. Ik was hierop gebrand. Ik wilde heel graag laten zien dat ik op deze afstand ook de beste ben ... eh, kan zijn."
Die verspreking zei wat hem betreft eigenlijk alles: hoe belangrijk zo'n World Cup finale nog kan zijn voor de geslagenen van het afgelopen seizoen. De tweevoudig kampioen op de 1500 meter kreeg er een enorme boost van. "Onderling gaan we er heel sportief mee om en komt iedereen naar elkaar toe voor felicitaties. Ook toen ik Krol opzocht na zijn gouden plak zei hij dat het vast pittig geweest moet zijn om te kijken op de tribune. Dat was het ook en de overwinning van vandaag maakt helemaal niks goed, maar is wel goed voor mijn ego en zelfvertrouwen op de 1000 meter."
Kippenvel
Krol zelf, die nu genoegen moest nemen met zilver, maar wel de eindzege in het wereldbekerklassement greep, was blij dat het seizoen er bijna op zit. "Het was best pittig om me weer op te laden en het is super gaaf om hier te rijden, maar je merkt wel dat het belangrijkste geweest is. De vermoeidheid begint toe te slaan." De lange sprinter van Team Jumbo-Visma kon gelukkig wel weer genieten van het rijden in een vol Thialf en van het optreden van Ireen Wüst voorafgaand aan zijn eigen rit.
"Zij heeft toch ook grotendeels mijn eigen carrière beïnvloed. Toen ik nog lang niet deze toernooien reed, keek ik naar ze op tv. En Sven hoort daar natuurlijk ook bij. Het is fantastisch dat ze op zo'n manier afscheid kunnen nemen. Ik hoop dat ik het ook zo eens mag beleven, maar dat zal denk ik niet meer gebeuren. Ik zal zeker niet zoveel meer winnen als zij." Dat zijn eigen rit daardoor een beetje ondersneeuwde, maakte hem niet zo veel uit. "Heel eerlijk ben ik hier gewoon voor mijn eigen wedstrijd. Het afscheid is voor hen en meer dan verdiend, voor mij stond vandaag gewoon in het teken van presteren en dat zal het morgen op de 1500 meter ook zijn."
Voor Nuis was dat als ploeggenote en roommate van de kampioene van de afgelopen Spelen wel iets anders. "Het was echt fantastisch om te zien. De race zelf niet zo, maar dat zal echt niks uitmaken. Hoe ze werd aangekondigd was al fenomenaal. Ik stond boven op te warmen en moest het vanachter het glas zien, maar dan nog hoorde je het door het driedubbel glas heen. Zo cool! Kippenvel."
