Hoe is het leven na het winnen van drie gouden medailles op de Spelen? Dat is de vraag die Irene Schouten verreweg het vaakst moet beantwoorden. Ze kan er gelukkig nog wel om lachen als ze er opnieuw naar gevraagd wordt. “Natuurlijk is het wel eens vermoeiend om steeds hetzelfde antwoord te geven, maar ik snap heel goed dat mensen het van me willen weten. Er is ook een heleboel veranderd in een jaar tijd.”

De 30-jarige schaatsster, die al sinds 2015 verbonden is aan de ploeg van Anema, heeft een geweldig seizoen achter de rug. Naast de uitstekende prestaties in Beijing werd ze in Hamar wereldkampioene allround en pakte ze haar zesde nationale titel op de marathon. En dus wil iedereen tegenwoordig iets van haar. Interviews, fotoshoots, noem maar op. “Ik krijg zoveel verzoeken, daar kan ik echt niet allemaal op in gaan. Mijn vader zegt wel eens: ‘Ach, dit kun je toch nog best even doen?’ Maar het kost me elke keer weer energie, terwijl ik na een training ook moet rusten. Uiteindelijk word ik straks afgerekend op mijn schaatsprestaties.”

Schouten beseft goed dat haar status is veranderd en dat – waar ze ook komt – iedereen op haar let. “Gelukkig heb ik daar niet heel veel moeite mee. Het klinkt misschien een beetje raar, maar ik kan heel erg op mezelf zijn. Vanochtend zat ik bijvoorbeeld in het hotel en vroeg een medewerker: ‘Word je er niet gek van dat al die mensen steeds naar je zitten te kijken?’ Ik zei tegen haar: ‘Sorry, dat heb ik helemaal niet gemerkt.’ Ik heb dat dus helemaal niet door, dat is wel fijn. Als je erop gaat letten ga je je misschien toch anders gedragen. Dat wil ik niet, ik wil gewoon dezelfde Irene zijn als altijd.”

De aanloop naar het nieuwe schaatsseizoen zag er voor de de olympisch en wereldkampioene heel anders uit dan andere jaren. Geen trainingskamp met de ploeg in het Italiaanse Livigno, maar een bijzondere trip naar Colombia. “Ik merkte heel erg dat ik toe was aan wat anders, behoefte had aan een nieuwe prikkel. “We gaan al zeven jaar op rij naar dezelfde plek, dit zou dan mijn achtste keer in Livigno worden. Maar dan weet ik zeker dat ik al op dag één aan het aftellen ben. Dat wilde ik dus niet, vandaar mijn keuze voor Colombia. Naast de trainingen heb ik ook veel mooie plekken bezocht. Voor mij was het een uitgelezen mogelijkheid om dit avontuur nu aan te gaan, een paar maanden na de Spelen. In een Olympisch jaar had ik het niet gedaan.”

Foto: Eigen foto

“Daarna zijn we met onze ploeg nog op trainingskamp gegaan naar Grosseto (Italië). Daar was het eten, trainen en slapen. Toen voelde ik me weer echt topsporter.” De vraag is hoe Schouten er voor staat, ruim twee weken voor de start van het World Cup Kwalificatietoernooi in Heerenveen. “Dat is best lastig te zeggen, want de afgelopen periode heb ik weinig op het ijs gestaan. Veel andere schaatsers hebben al trainingswedstrijden gereden, maar ik nog niet. Hopelijk kan ik in het seizoen groeien."

Schouten vindt het zonde dat er geen WK Allround wordt verreden. "Zo’n toernooi kun je in mijn ogen veel beter organiseren in een jaar wanneer er geen Olympische Spelen zijn. Uiteindelijk is het WK Afstanden in Heerenveen (van 2 tot en met 5 maart, red.) de belangrijkste wedstrijd, daar wil ik goed presteren. Ik zal waarschijnlijk ook weer wat meer marathons gaan rijden en ik hoop natuurlijk van harte dat er een NK op natuurijs komt! Dat is er al zoveel jaren niet geweest helaas. Maar ik wil vooral veel plezier beleven komend seizoen, dat vind ik het belangrijkste.”