De chaotische race voor de vrouwen (daarover later meer) was slechts een prelude op het mass start-spektakel bij de mannen. In die race koos Marcel Bosker het ruime sop met Felix Rijhnen, Peter Michael, Timothy Loubineaud en Artur Janicki. Ze kregen – met name door werkweigering van de Italianen die probeerden Bart Swings aan het werk te zetten – ruimte. Zoveel ruimte dat de kansen van de kopgroep met de ronde groter werden, realiseerde Bosker zich tijdig.
“Met deze mannen was duidelijk dat ik de sterkste was in de sprint, zeker als iedereen in de kopgroep zijn werk blijft doen”, zei Bosker bij de NOS. Hij probeerde zijn makkers van de vroege vlucht aan te sporen te blijven rijden, maar geen van allen waren ze te porren voor een late uitval. Bosker sprong zelf en pakte de zege voor Livio Wenger en Bart Swings. De eerste medevluchter, Peter Michael, werd vierde. “Als je met elkaar weg bent, moet je er ook voor gaan. Dat hebben we gedaan, jammer dat die anderen het podium niet halen. Maar ik win en dat is prima.”
Bosker maakte er deze zomer geen geheim van: hij wilde belangrijk zijn op de teamonderdelen. Op de ploegenachtervolging had hij dat met vier wereldtitels reeds bewezen, maar ook op de mass start was dat zijn doel. Hij stelde zich dienstbaar op richting Bart Hoolwerf, maar heel goed kenden de twee elkaar tot voor kort niet. Donderdagavond dineerden ze samen in het bijzijn van Roy Boeve, de ploegleider van de marathonformatie Reggeborgh. “We moesten elkaar beter leren kennen, dan weet je echt wat je van elkaar kunt verwachten en hoe zo’n rit gaat. Daar heb ik heel veel van geleerd en beiden zeiden ze: ‘Morgen is het voor jou’. En dat hebben we gedaan, leuk.”
Zo heeft Bosker inmiddels bewezen dat hij aardig uit de voeten kan in de ‘Jorrit Bergsma-rol’. “Die vorige twee races in Obihiro en Beijing reed ik ook goed, misschien wel beter dan verwacht. Dat vind ik heel leuk, Bart is tevreden. Maar dat neemt niet weg dat er in Nederland nog een goede sprinter is, dat we meer goede aanvallers hebben. Die zijn er altijd, het is een kwestie van scherp blijven bij de wereldbekers en het NK van december.”
Internationaal is het succes van deze opstelling in ieder geval belangrijk, meent Bosker. Hem laten rijden is gevaarlijk, en anders. "Dan kan Bart het afmaken", aldus de geboren Zwitser. Vrijdag slaagde de man uit Eemdijk er niet in om kort te eindigen. Vanuit de achtergrond had Hoolwerf moeite om door de groep te rijden en kwam bovendien ten val. Het kost hem behoorlijk wat punten in het World Cup-klassement, waar Swings de touwtjes stevig in handen heeft.
Jutta Leerdam slaat terug, Kjeld Nuis wint met schoonheidsfoutjes
Een dreun of juist een last die van haar schouders viel? De imposante zegereeks van Jutta Leerdam op de 1000 meter eindigde twee weken geleden in Beijing. In Stavanger begon ze zodoende met een schone lei, maar aan alles was te merken dat de vedette van het Nederlandse schaatsen terug wilde slaan. Van de focus voor de start, de rake klappen op het ijs en de ontlading na afloop: er stond wat op het spel voor de 24-jarige Leerdam. Ze won in 1.15,26 voor olympisch kampioene Miho Takagi (1.15,52) en Antoinette Rijpma-de Jong (die met 1.15,74 voor het eerst een World Cup-podium pakte op de 1000 meter).
Leerdam bevestigde die indruk na afloop voor de camera’s van de NOS. “Nu sta ik weer op de plek waar ik hoor”, zei ze. Ze reed de afstand met het mes op de keel, gretig om terug te slaan na de nederlaag van veertien dagen geleden. Ook al was zo’n verliespartij helemaal niet gek, Leerdam had nog altijd honger: “Ik wil niet onder m’n eigen niveau presteren, natuurlijk wil ik weer winnen. Vorig jaar won ik alles. Als dat nu niet lukt, voelt het als verliezen. Ik wil zoveel mogelijk winnen, daar ga ik elke keer volledig voor.”
Die honger is er ook nog altijd bij Kjeld Nuis. Na zijn imposante wereldbekeroptreden in Beijing was het vrijdagavond in Stavanger opnieuw raak. De marge was deze keer een stuk kleiner, de verklaring van krachtpatser van Team Reggeborgh was duidelijk. “Een vrij slordige rit”, omschreef Nuis zijn kilometer op televisie. Het had alles te maken met zijn tegenstander: Tatsuya Shinhama. “Hij is echt een kanon en reed ver weg. Je voelt hem wegrijden, er ging eigenlijk te veel door m’n hoofd. Het ging echt een beetje te gek, de vorige keer kon ik me op mezelf focussen. Dat lukte nu niet. Daardoor werd het slordig.”
In Beijing pakte hij een dikke seconde op de rest, nu was het verschil iets meer dan een tiende. “Ik gaf hem die laatste kruising cadeau, ik voelde hem meerijden. Dan is zo’n laatste buitenbocht heel pittig, de vorige keer ging het zo lekker en nu was het vechten.”
In de schaduw van de ervaren Nuis pakte Jenning de Boo zijn eerste top-5 in het internationale circuit. De Groninger klokte 1.09,24 en zat daarmee op slechts een halve seconde van de dagwinnaar. Tim Prins werd negende, Tijmen Snel moest het alleen doen nadat tegenstander Zach Stoppelmoor op vrij kolderieke wijze tweemaal ten val kwam. Snel werd dertiende en handhaafde zich in de A-groep.
De winnaar in de B-groep? Geen verrassing: Jordan Stolz keerde met een 1.08,47 terug in de wereldbekers. Hij mag zich volgende week in Polen weer meten met de man van het moment: Kjeld Nuis. Bij de vrouwen was Femke Kok (1.16,83) de beste in het voorprogramma.
Bij de vrouwen regende het diskwalificaties na de hectische eindfase van de mass start. Irene Schouten zat vanaf het begin in een zetel nadat ze mee sprong in de kopgroep met Valerie Maltais en Mia Kilburg-Manganello. Daarmee was alle puf om te achtervolgen verdwenen in het peloton. De drie vrouwen vooraan reden niet eens op volle kracht, de voorsprong bleef maar groeien. En zo kon het dat Schouten het hele peloton op een rondje zette toen ze de sprint in haar voordeel besliste.
Gedubbelde rijdsters moeten de wedstrijd verlaten, schrijft het reglement. En dus kreeg het volledige peloton na overleg van de jury een 'DQ' achter de naam. Schouten pakte de volle buit en ging met Maltais en Kilburg-Manganello naar het podium. Voor klassementsleidster Ivanie Blondin had de diskwalificatie grote gevolgen, ze pakte geen punten in Stavanger. Ook Marijke Groenewoud liep veel punten mis. Schouten heeft derhalve een enorme sprong gemaakt in het klassement, ondanks dat ze ontbrak bij de eerste World Cup in Japan.
Zaterdag gaat de ISU World Cup in Stavanger verder. Alle informatie daarover staat hier.
