“Weet je, het is leuk en mooi hoe ik ben teruggekomen van mijn zware periode. Waar ik nu alweer sta. Maar ik merk toch dat ik niet zo goed tegen mijn verlies kan”, mompelde ze bijna beschaamd, wetend dat negentig procent van de rijdsters in Thialf een gat in de lucht zouden springen om het net door haar behaalde succes.
“Ze was vanavond de beste. Wiklund reed het hardst, daarom verdient ze goud. Ik heb echter niet het gevoel dat ik haar niet kan verslaan. Er komt nog een kans op de vijf kilometer. Toen ik over de streep kwam en mijn tijd zag, wist ik al dat het niet genoeg zou zijn voor de wereldtitel…” Schouten, in goeden doen de meesteres op de langste afstanden van de langebaan, schakelde peinzend terug naar haar eerste optreden dit WK, ondertussen wat afwezig voor zich uit starend langs de rij van journalisten. De ogen stonden helder, haar hoofd reconstrueerde kennelijk de gebeurtenissen nog eens en ze vervolgde haar verhaal.
“Ik heb er alles aan gedaan, gereden voor wat ik waard was. Alleen schaatste zij dik een halve seconde sneller.” De Noord-Hollandse dacht even na over de vraag of ze er wellicht wel goud uit had kunnen slepen wanneer ze na Wiklunds rit zou zijn gestart. “Het zou hebben kunnen schelen als ik tegen haar zou hebben gereden. Maar weet je, ik heb eerder wedstrijden gehad waarin ik het in m’n eentje ook kon. Ik had vandaag een strakke rit moeten neerzetten om kans te hebben Dit was geen super strakke race.”
Die van de altijd goedlachse, ietwat verlegen 22-jarige inwoonster van Oslo bleek net iets sprankelender. Wiklund begon een fractie trager dan Schouten (20,01 tegen 19,76) en besloot de opdracht met een rondje 31,60, waarmee ze voor de tweede keer in deze drie kilometer een paar tienden langzamer was (Schouten besloot met 31,25 seconden).
“Ik ben niet verrast, wel opgelucht dat het op deze manier is afgelopen”, klonk het opgetogen. In 2021 greep ze tot ieders verbazing de wereldtitel op de 1500 meter; donderdagavond vertrok ze als de gedoodverfde favoriete die het ook waarmaakte. “De nervositeit voelde ik wel, maar ik had me voorgenomen van de laatste wedstrijden deze winter proberen te genieten. Gisteravond dacht ik nog, nadat de loting was bekend geworden, dat ik liever voor Irene had willen starten.” Lachend: “Je snapt waarschijnlijk wel dat ik heel tevreden ben met de uitslag. De drie kilometer is gelukkig bekend terrein voor me. Bovendien heb ik steeds goed gepresteerd, plus: in Thialf schaatsen is altijd een leuke ervaring.”
De uitslag van de drie kilometer staat hier.