In Zhongyan Ning trof Nuis een geduchte tegenstander, eentje die hij gelijk bij de strot moest grijpen. De Leidenaar stemde zijn raceplan af op de Chinees en reed een voortreffelijke race. “De opening was best snel, maar ik wilde hem geen kruising geven om daarna de buitenbocht mee te lopen”, vertelde Nuis voor de camera van de NOS. “Dat lukte heel goed, ik gleed er voorbij. Toen was het een buitenbocht overleven na de 1100 meter en toen had ik hem.”
Nuis kende een prima aanloop naar het seizoen en kwam het WCKT goed door, maar de eerste wereldbeker gaf hem weinig voldoening. Hij was behoorlijk kritisch op zichzelf. Het gevoel was bij aankomst in Beijing, waar hij vorig jaar de olympische 1500 meter won, direct anders. “Ik zei het gisteren al tegen Joy (Beune, red.): Wacht maar, morgen win ik. De snelheid kwam in de temporondjes tijdens de training zo makkelijk.”
De ambiance van de hal in Beijing haalde herinneringen naar boven bij Nuis, die ook bewijsdrang voelde om het een en ander recht te zetten. “Toen ik hier maandag binnenkwam, begon er iets te borrelen. Het middenterrein, dat trappetje, het weerzien met deze hal. Kippenvel. Ik dacht: Ik ga ze verdomme laten zien wie hier de beste is. En dat is gelukt.”
Een gigantisch contrast met een week geleden toen hij op negentien honderdsten van de winnaar vierde werd. “Ik ben een seconde sneller dan vorige week”, constateerde Nuis, die kort voor zijn race nog in de stress zat omdat de voor hem gereserveerde transponder al opgehaald was door een andere, nog onbekende schaatser. "Er was al een vinkje gezet achter mijn naam, dat moet gewoon niet kunnen. Heel onprofessioneel. Geen transponder is een DQ, dus ik raakte in de stress. Uiteindelijk heb ik van de scheidsrechter een reserve mogen gebruiken."
In de schaduw van de euforische Nuis werkte Patrick Roest stiekem een sterke 1500 meter af. Hij werd tweede, wel met meer dan een halve seconde achterstand op zijn Reggeborgh-ploegmaat. “Van Kjeld weet je dat hij dit kan, maar ik ben heel blij dat mijn 1500 meter zoveel beter is dan in Obihiro”, vertelde Roest. “Vorige week ontbrak het aan scherpte, misschien door de jetlag. Op de tweede dag ging het al veel beter en met de vorm zit het wel goed.”
Wesly Dijs besloot de 1500 meter met de zevende tijd, Thomas Krol werd negende. Louis Hollaar werd in de B-groep tweede en mag zich in Stavanger melden in de A-groep op de 1500 meter.
Jutta Leerdam mist podium op de 500 meter
Na Merijn Scheperkamp en Joy Beune eindigde ook Jutta Leerdam vrijdag op de vierde plek. Bij afwezigheid van Femke Kok was zij de beste Nederlandse op het sprintonderdeel. Leerdam klokte 38,01 en eindigde op een honderdste van podiumklant Min-Sun Kim.
De Koreaanse moest haar meerdere erkennen in de Amerikaanse sprintvrouwen: Erin Jackson won op de baan waar ze vorig jaar olympisch kampioen werd met 37,91. Kimi Goetz kwam na een 1500 meter eerder op de dag weer in actie op de 500 meter en deed dat niet onverdienstelijk: met 37,92 werd ze tweede.
Marrit Fledderus was net als teamgenote Femke Kok niet helemaal fit voor de 500 meter, maar reed een aardige race. Met 38,31 werd ze zesde. Dione Voskamp klokte dezelfde tijd, maar was in duizendsten langzamer en werd achtste. Naomi Verkerk komt de volgende keer in actie in de B-groep. Zij werd negentiende met 39,01.
