Na een tegenvallende 500 meter eerder op de ochtend moest Leerdam ruim een uur later alweer aan de bak, deze keer op haar favoriete afstand. Ze begon voortvarend en benutte haar belangrijkste wapen, de eerste volle ronde, optimaal met 26,9. Daarmee klokte ze op de streep 1.14,57. Baanrecordhoudster Miho Takagi (1.14,68) en 500 meter-winnares Kimi Goetz (1.14,75) kwamen niet aan de tijd van Leerdam.
Toch straalde Leerdam niet van blijdschap na afloop. Omstandigheden in de persoonlijke sfeer zorgden ervoor dat Leerdam zich eigenlijk afvroeg waarom ze de reis naar Japan überhaupt had gemaakt. “Ik ben blij dat ik gewonnen heb, maar het was een lastige week”, vertelde ze geëmotioneerd voor de camera van de NOS. “Iets met gezondheid wat niet goed gaat in m’n familie. Het ging best wel goed deze week, maar met stress en spanning erbij is het niet heel fijn. Ik sta telkens op het punt van huilen en ga dan weer door.”
Ze trad verder niet in detail en toonde met haar race - 'het ging op automatische piloot' - veerkracht. “Ik moest me focussen op m'n races, dat wil mijn familie ook. Als ik niet gewonnen had, had ik me nog slechter gevoeld”, vervolgde de rijdster van Jumbo-Visma. “Deze heb ik kunnen afvinken, daar ben ik op zich wel blij mee. Ik doe mijn ding en dat is wel prima zo.”
Femke Kok legde het in haar rit af tegen Goetz en kwam met 1.15,23 tekort voor het podium. Ze werd vierde. Marrit Fledderus eindigde met de hakken over de sloot in de top-tien, zij reed 1.16,55. Antoinette Rijpma – De Jong maakte weinig indruk, zij werd verslagen door Takagi en eindigde op de zestiende plek met 1.17,54. Helga Drost kwam voor het eerst in zes jaar weer aan de start van een World Cup. Ze reed haar race in 1.18,82, goed voor de negentiende plek in de eindrangschikking.
Bij de mannen ging de overwinning op de 1000 meter verrassend naar Masaya Yamada. Al in de derde rit haalde hij uit met 1.08,35. Geen tijd waar de toprijders normaal gesproken van schrikken, maar de tijd van Yamada bleef maar staan. Naarmate andere rijders er niet aan kwamen, werd de glimlach op het gezicht van de Japanner breder en breder. Zhongyan Ning werd tweede voor Jordan Stolz, die als enige lid van de ploeg Anema wél de reis naar Japan maakte.
Kjeld Nuis was na zijn rit in de veronderstelling dat hij toch nog naar het podium 'gestruikeld' was. Bij het verlaten van het ijs hoorde hij van de diskwalificatie van Ning, waardoor hij als derde geklasseerd zou zijn. Een blik op de officiële uitslag leerde echter dat de Chinees gewoon in de uitslag bleef staan. Hoe dan ook, Nuis was niet tevreden na afloop van zijn race.
De verre reis werd door de media veelvuldig aangedragen als mogelijk excuus voor de prestaties, maar dat is volgens Nuis niet meteen de reden. Hij herhaalde wat hij na het WCKT zei: “We doen het als Nederlanders niet best.” Kijkend naar zichzelf constateerde hij dat de topvorm er nog niet is. “Dit is geen rit waar ik trots op ben”, luidde de verklaring. “Ik heb niet gewonnen, het podium is een bijkomstigheid.”
Nuis versloeg zijn jonge teamgenoot Jenning de Boo in een rechtstreeks duel. De World Cup-debutant eindigde als tiende met 1.09,31. Tim Prins (1.09,32) was een fractie langzamer en eindigde op de twaalfde plek. Tijmen Snel was met 1.10,78 de hekkensluiter.
Alle informatie over de eerste World Cup in Obihiro staat hier.
Bart Hoolwerf en Esther Kiel bezorgen Nederland eremetaal op mass start
Met een ouderwets uitschuifbeen heeft Bart Hoolwerf vrijdag zijn eerste overwinning van het seizoen gepakt op de mass start. In een prachtige sprint leek hij het af te leggen tegen Bart Swings en Livio Wenger, maar aan de buitenkant schopte hij zijn been op het juiste moment naar voren met winst als eindresultaat. "Het was niet mijn beste sprint, maar wel goed genoeg om te winnen", verklaarde Hoolwerf na afloop.
Met de afwezigheid van Irene Schouten en Marijke Groenewoud maakte Ivanie Blondin haar favorietenrol waar bij de vrouwen. Zij greep de winst terwijl World Cup-debutante Esther Kiel knap tweede werd. De dame van BDM-BTZ reed niet bepaald een vlekkeloze sprint, maar was vanzelfsprekend blij met haar eerste internationale podium.