Met de ploegenachtervolging, de teamsprint en de mass start zijn de ploegonderdelen de afgelopen jaren steeds belangrijker geworden in het langebaanschaatsen. De mixed gender relay – in goed Nederlands de gemengde estafette – wordt daar dit jaar in de World Cups voor het eerst aan toegevoegd. Het is een trend bij de mondiale sportfederaties; onderdelen bedenken waarbij man en vrouw samen in één team uitkomen. De gemene deler is in de meeste gevallen dat niemand (sporters en nationale bonden) er echt op zit te wachten.
De mixed gender relay werkt als volgt: Vier teams, bestaande uit een man en een vrouw, rijden tegen elkaar in een race over zes ronden. De vrouw van het tweetal start en rijdt een volledige ronde. Daarna vindt de aflossing plaats en komt de man voor twee ronden in de baan. Na die twee toeren volgt weer een aflossing met de vrouw die vervolgens ook tweemaal rondrijdt. Aan het eind van die ronde komt de man nog eenmaal in de baan voor een laatste ronde. Hij finisht de race. Alle aflossingen vinden plaats tussen de start van de 500 meter en de finish van de 1000 meter.
Voor Nederlandse schaatsers is het een beperkende factor op het bestaande programma, kleine schaatslanden zien het als een zegen om hogerop te komen. En voor de ISU is het een manier om relevant te blijven en de sport mondiaal te houden. “De gedachte die ze daarachter hebben is veel sporters erbij te houden op veel disciplines en op veel verschillende afstanden”, zegt technisch directeur Remy de Wit van de KNSB. “Als land zijn wij richting de individuele afstanden gegroeid, maar de ISU maakt de tegenovergestelde beweging. Daar praten we over.”
“Dat mogen ze van mij direct afschaffen”, reageerde Marcel Bosker deze zomer fel toen hij het idee voorgelegd kreeg, “daar doe ik niet aan mee.” De huidige opzet van het onderdeel is gericht op sprinters en dus zal Bosker niet direct gevraagd worden. Er is vanuit de sporters wel degelijk belangstelling voor het onderdeel, merkte De Wit. Hij stelt dat de houding ten opzichte van teamonderdelen veranderd is. Femke Kok en Wesly Dijs komen namens Nederland uit als het onderdeel voor het eerst op het wedstrijdprogramma van de World Cups staat.
"Als Nederland zijn we geen voorstander van de mixed gender relay”, gaat De Wit verder. Belangrijk is het wel, maar hoe zit dat? Punten behaald op dat onderdeel tellen mee voor een klassement, waarin ook de uitslagen van de teamsprint meegenomen zijn. Dat werkt door in de algehele World Cup-ranking waarin Nederland de positie als koploper wil vasthouden. Die punten zijn dan weer belangrijk om in 2026 met het maximale aantal schaatsers aan de start te verschijnen tijdens de Olympische Spelen in Milaan.
De mixed gender relay staat dit jaar twee keer op het menu in de wereldbekers. Na de ouverture in Japan wordt het onderdeel ook getest tijdens de vijfde World Cup in Salt Lake City.
Andere wijzigingen voor World Cup-seizoen 2023/2023
De mondiale schaatsbond ISU heeft voor de wereldbekerpremière nog een aantal wijzigingen doorgevoerd. Zo komen de sprinters dit jaar meer aan bod. In totaal worden er in World Cup-verband maar liefst tien 500 meters gereden. Vorig seizoen waren dat er nog zes. Ook wordt er een extra 1000 meter gereden, die dit seizoen plaatsvindt tijdens de vijfde wereldbeker in Salt Lake City.
De halve finales voor de mass starts zijn afgeschaft. Net als in de rest van het World Cup-circuit worden de deelnemers nu opgedeeld in divisies: A en B. Op basis van de resultaten is er dan een promotie- en degradatiesysteem in het leven geroepen. TeamNL heeft momenteel twee plekken in de A-groep bij zowel de mannen als vrouwen.
Tot slot is ook het programma van de ploegenachtervolging gewijzigd. Vorig jaar werden nog acht teams opgesteld in de A-Divisie, dit jaar zijn dat er nog zes.
Alle informatie over de eerste ISU World Cup in Obihiro staat hier.
