Inliner Van Loon verrassend derde achter Schouten in Tilburg

Als een duveltje uit een doosje vond de 23-jarige Van Loon zich in de slotronde ineens aan kop van het peloton. Ze vloog voorbij Schouten en pakte ook nog eens een klein gaatje. Het was niet eens een bewuste actie, aldus Van Loon. "Achteraf na de finish realiseerde ik me dat ik het zo had gedaan. Dat het zo zou uitpakken had ik van tevoren niet verwacht, maar ik deed het maar wel mooi."

Bij het uitkomen van de voorlaatste bocht vond de Gouwse zich door haar actie plots aan kop van het peloton, maar uiteraard liet Schouten niet toe dat zij met de overwinning aan de haal ging. In de laatste meters zette ze orde op zaken. Voor Schouten was de marathon in Tilburg een welkome afwisseling van het langebaanspektakel in Heerenveen. "Je kunt dit niet echt vergelijken met de langebaan", zei Schouten. "Met het oog op het WK is dit gewoon een avond lekker rondjes rijden. Het is niet helemaal in de buurt, maar het ijs was goed en ik heb me wel vermaakt. Het was een leuk avondje zo. Volgende week Heerenveen en dan gaan we al richting het WK."

Voorbereiding op wieltjes
Voor Van Loon zal dat WK in Calgary niet aan de orde zijn. Zij rijdt deze winter als fulltime inlineskater in voorbereiding op de zomer. Zelfs een trip naar de Weissensee heeft zij niet in het vooruitzicht. "Nee dat staat niet op het programma. Ergens is dat wel een beetje jammer, want vorig jaar was dat erg gezellig. Het is ook wel weer fijn, want het inlineseizoen begint eigenlijk al in februari. Dan gaan we op trainingskamp naar Lagos in Portugal, dus het is dan ook iets te gek om nog naar de Weissensee te gaan." Na terugkomst uit Lagos volgt even later nog een trainingskamp en de eerste Europa Cup. 

Dat Van Loon vooral op wieltjes actief is, was ook in Tilburg voor de oplettende kijker zichtbaar. Met twee benen op het ijs, als een inliner op de piste, ving zij de laatste bochten aan. De snelheid die zij op het rechte stuk ontwikkelde was daarvoor te hoog. "Ik kan heel hard rechtdoor, maar als de bocht komt ga ik eigenlijk te hard om hem te houden", lachte ze. "Het was een beslissing in een split second om hem al aan te gaan en ik wist ook meteen dat ik er dan ook vol voor moest gaan. Ik weet dat ik sterk ben aan het einde van de wedstrijd, maar ik zat op plek vijf en ik verbaasde mezelf eigenlijk dat ik hem ineens als eerste aanging."

Van Loon verraste in het verleden al vaker op het ijs, maar wist dit seizoen nog geen hoge klasseringen te noteren. Dit winterseizoen staat in het teken van voorbereiding op de zomer en zo heel vaak staat Van Loon ook niet op het ijs. "Ik probeer eigenlijk minstens een keer per week te inlinen, maar het is hier erg koud en nat. Ik probeer voor het eerst sinds een paar jaar weer wat te langebanen voor de leuk en verder fiets ik veel. De marathon is voor mij de zware training van de week. Dat is voor een inliner gewoon een van de beste trainingen. Je moet positioneren en tachtig rondjes is gewoon zwaar, ook al viel het vandaag toch redelijk mee."

Dat ze nu niet vast zit aan het keurslijf van een 'echte' marathonploeg vind ze heel fijn. "Nu kan ik zelf bepalen welke wedstrijden ik wil rijden. Ik kan een ideale winter draaien en de wedstrijden uitkiezen die in het schema passen. We doen dat met de inlinedames Fleur Veen, Sanne Oosterwijk en Patricia Koot. En als er iemand niet kan of wil rijden, zijn ze er niet. Er zijn geen verplichtingen en geen scheve gezichten. Dat is heel fijn."