Persoonlijke records niet genoeg voor Stefan Westenbroek en Glenn Nijenhuis

Westenbroek maakte een mindere start in zijn eerste race (10,29) en noteerde niet veel later nog een verbetering (10,03). Een persoonlijk record, maar in een rechtstreeks duel was titelverdediger Alessio Piergigli een maatje te groot. In eerste instantie omdat hij door de matige kwalificatierit in de achtste finale werd gekoppeld aan één van de sterkste rijders, maar ook omdat de races over het algemeen niet gingen zoals Westenbroek ze voor ogen had. “Ik heb niet de races laten zien waar ik op hoopte”, vertelde hij. “Als je dan naar de tijden van die andere gasten kijkt, moet ik constateren dat ik hier weinig te zoeken heb. Zij zijn zó snel op de eerste meters, daar valt niet tegenop te beuken. Ik doe mijn best, maar dat zit er gewoon niet in.”

Het verschil met de start op schaatsen - die Westenbroek tot in de puntjes beheerst - is gigantisch, verklaarde hij. “Dan staat je been verder naar achteren en ben je stabiel. Nu was ik een beetje bang dat mijn achterste been weg zou slippen, dan heb je kans op blessures. Daardoor was ik gewoon te traag in de eerste meters.” Nog een verschil met schaatsen is het feit dat het heel lastig is terrein terug te winnen. “Op schaatsen kun je na een mindere start nog veel goedmaken, maar zonder een magische start ben je direct gezien. Daar word je op afgestraft en dat maakt deze sport ook zo leuk, alleen niet als je iets minder bent in het starten.”

Voor Westenbroek was het zijn eerste internationale skeelertoernooi en oogstte hij lof bij de concurrenten die het mooi vonden dat de sprinter de moeite had genomen naar Oostende te komen. Na het trainingskamp in Inzell stond hij nog een paar keer op skeelers in voorbereiding op het EK, na een dikke twintig seconden zat zijn toernooi erop. De one lap is te riskant met het oog op de aankomende winter. “Was het de moeite waard? Zonet na de wedstrijd vond ik van niet, maar dit heb ik maar weer mooi meegemaakt. Ik vind het leuk om hier te zijn, het is langs de baan gezellig. Dan is het de moeite waard. Alleen kwam ik hier wel met een ander doel, het podium halen zou heel lastig worden. Maar drie of vier keer rijden was toch mooi geweest.”

Glenn Nijenhuis stond na de kwalificaties op een solide zevende plek (10,08) en verbeterde zich in de achtste finale tot 9,90. “Een nieuw persoonlijk record, maar je hebt er niet zoveel aan als je eruit ligt”, zei Nijenhuis, die stuitte op de Spanjaard Daniel Milagros. “Ik wist niet of ik hem versloeg, het was in ieder geval close. Kijkend naar de tijden ben ik best tevreden, vooral in de tweede race heb ik geen fout gemaakt”, meende Glenn die in de eindrangschikking als nummer negen werd genoteerd

Nijenhuis zag dat er ontzettend hard gereden wordt dit EK. “Het niveau is allemachtig hoog, op de sprintnummers bij de mannen is het bizar. Ik reed vrijdag op de 200 meter een 17,9, voor mijn doen een prima tijd. Maar toen stond ik vijftiende en dacht ik: Shit, dit had ik niet verwacht”, erkende de man uit Heerde. Het is vooral bewijs dat het niveau in Nederland niet goed genoeg is om op een groot eindtoernooi structureel hoge ogen te gooien. “In de Europacups draaien we aardig mee, maar op zo’n EK is iedereen aanwezig en zijn ze allemaal top. Dan moet er serieus hard gereden worden om in de top-6 te komen.”

Nijenhuis heeft woensdag nog een laatste kans op de one lap. Hoewel het wegparcours in Oostende voor hem eigenlijk iets te lang is, liggen er mogelijkheden. “Er is weinig mogelijkheid om een inhaalactie te plaatsen, een goede start kan je ver brengen.”