Al dertien jaar lang is de ijsbaan het tweede thuis van Lois Libregts. Uren heeft ze besteed aan het verbeteren van haar passen, haar uitstraling en haar sprongen op de kunstijsbaan. Ze eindigde als vierde bij het NK Junioren en werd door de KNSB gevraagd in 2022 vanuit het Brabantse Schaijk naar Heerenveen te verhuizen voor het Nationale Trainingscentrum Kunstschaatsen. Helaas strandde dat avontuur na vijf maanden, maar het bleek wel de aanzet tot een nieuwe droom.
“Wanneer wij in Thialf trainden, zagen we de langebaanschaatsers om ons heen rondjes rijden en dat zag er interessant uit. Met mijn kunstschaatsen probeerde ik dat na te doen. Daar zijn wat filmpjes van gemaakt en ik kreeg van meerdere rijders te horen dat het er goed uitzag. En toen begon het balletje te rollen…”, legt Libregts uit.
Libregts op een 400-meterbaan afgelopen winter, zonder een enkele les.
Omdat haar laatste jaar als juniore voor de deur stond, wilde Libregts zich desondanks focussen op de sport waar ze al vanaf haar zesde veel tijd, energie en geld in had geïnvesteerd. Wanneer ze de kans kreeg, begaf ze zich toch op de 400-meterbaan. Uiteindelijk was het Jim Dhore, winnaar van de Zilveren Bal, die haar erop wees dat er een nieuwe langebaanploeg startte.
Libregts kwam in contact met Team Rebel, gecoacht door Johan Dekens – die onder anderen Sjinkie Knegt en Suzanne Schulting getraind heeft – en Ella Leurink. Na meerdere gesprekken mocht ze zich aan het begin van de zomer aansluiten bij het team, dat bestaat uit rijders tussen de 10 en 28 jaar. Hoewel ze zich vol enthousiasme stort op de droogtrainingen en de techniek snel oppakt, heeft ze nog nooit met langebaancoach op het ijs gestaan. Hoe ze komende winter zal presteren gedurende haar eerste langebaanwedstrijden ooit, kan Libregts niet voorspellen.
Ook aan welke wedstrijden ze deel zal nemen, weet ze nog niet. Maar haar plannen zijn duidelijk. “Komende winter wil ik beide disciplines combineren en kijken wat ik leuk vind. Ik pak nu snel de tips op en het ziet er goed uit. Als ik zou horen dat ik veel potentie heb voor de langebaan en met hard werken de top zou kunnen bereiken, wil ik daarvoor gaan. Dan hoop ik door te stromen naar de NK’s en uiteindelijk mee te doen aan EK’s en WK’s op de sprintnummers. Het zou me heel gaaf lijken als kunstrijdster een goede langebaanschaatsster te worden. Misschien is het te hoog gegrepen”, voegt Libregts er realistisch aan toe. “Het is een groot vraagteken, maar ik heb vertrouwen in mezelf.”
De combinatie is opvallend. Van een sport waarbij het draait om sierlijkheid, pirouettes en sprongen naar een sport waarbij alleen telt wie als eerste over de streep komt. Zelf ziet de Brabantse geen problemen. “Vanuit het kunstschaatsen neem ik een stukje explosiviteit, kracht en balans mee. Ook de focus op je doelen, het harde werken is belangrijk. Natuurlijk gebruik je bij langebaan andere spieren, maar ik hoef niet vanaf nul te beginnen. Bovendien kan ik makkelijk switchen tussen de sporten.”
Drie à vier dagen in de week sleutelt Libregts aan haar langebaantechniek, de overige drie dagen zullen in het teken staan van het kunstrijden. “En als ik op kamp ben voor het kunstschaatsen, probeer ik de andere trainingen bij te houden.” Overwogen om haar kunstschaatsen helemaal op te bergen heeft Libregts niet. “Ik wil heel graag een seizoen draaien bij de senioren en vind het zonde om te stoppen als juniore na dertien jaar hard werken. Dan wil ik niet op de gok langebaanschaatsen. Dat ik nu beide niet volledig kan doen, is niet erg. Op deze manier vult het elkaar aan en kan ik erin groeien.”
Mocht het langebaanschaatsen niet worden wat ze ervan hoopt, zal Libregts waarschijnlijk overstappen van het solo kunstschaatsen naar het ijsdansen. Met haar sprongen mist ze nog de aansluiting met de internationale top bij de vrouwen, terwijl performance juist haar kracht is. Bij een ISU seminar in Oberstdorf onderzocht ze deze optie. “Ik vond het heel interessant. Het ijsdansen was veel moeilijker dan ik had verwacht en ik was nog niet gelijk verkocht. Maar als ik een partner zou vinden waarmee ik de top zou kunnen bereiken, overweeg ik in de toekomst helemaal voor het ijsdansen te gaan.”
Zowel met de trainingen als wedstrijden wordt de planning een grote puzzel. Beide disciplines vragen veel trainingsarbeid en de enthousiaste Libregts - die momenteel in Canada aan haar nieuwe lange kür werkt - moet ervoor waken dat ze zichzelf niet over de kop werkt. Gelukkig helpt haar moeder, die lang in de topsport gewerkt heeft. “Zij zegt af en toe tegen mij: ‘Nu even rusten’. Mijn moeder is een soort manager en ik vertrouw haar volledig. Zelf weet ik ook dat ik soms op de rem moet trappen. Toen ik jong was bleef ik maar doorgaan, waardoor ik blessures kreeg. Daar heb ik van geleerd.”
Er wacht een drukke winter. “Ik heb geen twijfels en ga vol overtuiging het avontuur aan. Ik wil er alles uithalen dit seizoen en kijken of het lukt om aansluiting te vinden bij het internationale langebaanschaatsen en of ik toe kan werken naar topprestaties.”
Enkele weken geleden volgden we Libregts tijdens het kunstschaatskamp in Tilburg.
