Tickets
Shop
Inlineskaten 21 jul 2024

‘We zeiden tegen elkaar: Nu moet de knop weer om’

Het afsluitende onderdeel op de Mundialpiste van Oostende leverde Nederland zondagavond nog eens twee EK-medailles op. Na de controverse rond de aflossingsploeg moesten Lianne van Loon, Berber Vonk en Nikki Noordergraaf de knop omzetten in de hoop een gooi te doen naar eremetaal op de puntenkoers. Zo geschiedde en daarmee is Van Loon de eerste vrouw sinds Manon Kamminga in 2015 die weer eens een baanmedaille pakte op een van de lange afstanden.

Foto : Hanneke Mennens

“Eindelijk van die vierde plek af”, verzuchtte een blije Lianne van Loon terwijl ze uitgeteld op een stoel neerplofte. “Allemaal door haar”, vervolgde ze, wijzend naar teamgenote Berber Vonk. De Friezin pakte in het laatste rondje nog een belangrijk punt waarmee de concurrente, uitgerekend Van Loons Double FF-teamgenote Jorun Geerts, buiten schot bleef. “Ik had het in de wedstrijd totaal niet door”, ging Van Loon verder. “Ik ging van voor naar achter en andersom, dacht echt dat ik het aan het verpesten was. Ik keek op het bord en zag dat ik tweede stond. Ik was zó kapot, maar moest nog een keer naar voren rijden om punten te pakken. Daarna was de tank he-le-maal leeg, klaar.”

Terwijl Francesca Lollobrigida haar achtste EK-titel op de puntenkoers pakte, kon Van Loon haar geluk niet op met brons. “Eindelijk”, riep ze uit. Na de achtbaan van de voorbije 24 uur, waarin Nederland onterecht gediskwalificeerd werd op de aflossing en World Skate vervolgens besloot dit niet recht te zetten, was het brons voor Van Loon wraak op de situatie die zich zaterdag ontvouwde. “Dit hebben we als team gedaan, leuk om zo te winnen. We hadden gisteren op de aflossing eigenlijk al beet, maar dat het op deze manier lukt is heel mooi.”

Helemaal naar de vaantjes, maar Lianne van Loon slaagde erin genoeg punten te pakken voor een medaille. | Foto : Hanneke Mennens

Het duurde na de definitieve uitspraak van World Skate wel enkele uren voordat de vrouwen de knop konden omzetten. “En die pijn zit er nog wel een beetje hoor, maar als team kunnen we veel doen”, zei Vonk. “Maar zo’n medaille maakt veel goed…” Van Loon: “We reden gisteren voor zilver en misschien wel voor goud, mochten nog een keer rijden en toen ineens niet. Balen, maar we moesten ook door. We hadden het niet in eigen hand en hebben ons gefocust op de volgende afstand. Dat het nu lukt, maakt mij alleen maar blijer.”

Het onderlinge vertrouwen tussen Vonk en Van Loon is de afgelopen jaren en maanden alleen maar verder gegroeid, ondanks dat ze niet in dezelfde commerciële ploeg rijden. “We hoeven niet met elkaar te praten om te weten wat er moet gebeuren”, aldus Vonk, die voor SPSPSK World Team rijdt. “Het klikt hartstikke goed. Ik zag dat Lianne hartstikke kapot zat, ik moest gaan en dan hoef je daarover niet te communiceren. We hebben aan weinig woorden genoeg.” Wederzijds vertrouwen helpt daarbij, stelt Van Loon. “Ik kon op een gegeven moment niet meer nadenken, maar zag Berber vertrekken en wist dat het goed was. Doe je ding, dacht ik.”

Vonk hield Jorun Geerts (rechts) scherp in de gaten in de slotfase. | Foto : Hanneke Mennens

Sofia Schilder tankt vertrouwen met zilver
De Noord-Hollandse kan over niet al te lange tijd afstuderen op het lezen en ontregelen van haar Franse concurrentes. Sofia Schilder moest weer toeren uithalen om mee te zitten in de puntenkoers, ditmaal leverde het een verdiende zilveren medaille op. Had ze in het begin van de wedstrijd nog een paar keer de volle buit gepakt, had ze zich andermaal tot Europees kampioene kunnen kronen. Maar de sterke Franse vrouwen hadden deze keer in het begin van de koers de overhand.

“Aan het begin reed zij drie ronden aan kop en pakte gelijk zes punten, die kreeg ze echt”, keek Schilder terug op de race van haar tegenstandster Violette Braun. “Dan zie je wel dat zij met z’n drieën zijn, dan is het een stuk makkelijker om zo vooraan te koersen.” Met puik koersinzicht pakte Schilder nog heel wat punten, maar kwam aan het eind twee punten tekort om Braun te kloppen. “In de laatste ronde kwam ik niet meer vooruit, maar de rondjes daarvoor had ik wel het idee dat de winst er nog in zat. Daar heb ik alles voor gegeven. Ik ben wel blij.”

Stikkapot zaten ze allemaal in de slotfase, Schilder pakte het zilver. | Foto : Hanneke Mennens

De blijdschap bij Schilder maakte al snel plaats voor realisme en het feit dat ze dinsdag met reële kansen op meer eremetaal aan het wegtoernooi kan beginnen. “De Française zat aan het eind ook wel alleen, maar op de weg is het 10 kilometer. Daar komt mijn inhoud beter van pas, ik denk dat ze daar minder voordeel hebben van het overtal dat ze nu steeds gebruiken. Ik heb er wel vertrouwen in”, sloot Schilder af. “Zeker omdat Amber (van der Meijden, red.) daar beter tot haar recht komt.”

De andere Nederlanders vielen zondag buiten de medailles op de puntenkoers. Stan de Graaf en Sem Spruit (junior B) werden vijfde en zesde, Kailey van der Veen (junior B) kwam als elfde aan de meet. Junior A-rijder Chris Berkhout werd veertiende terwijl zijn kompanen de koers eerder moesten verlaten. Jordy van Workum moest de puntenkoers bij de mannen vroegtijdig verlaten en werd twintigste. Hij zag Bart Swings zijn eerste EK-titel van de week pakken.


Deel dit artikel op
Ben jij een echte schaatsfan? inschrijven als schaatsfan