Vooropgesteld: het afscheid van de ploeg met de kopstukken Hanne Desmet en haar twee jaar jongere broer Stijn is in goed overleg tot stand gekomen. “Ik wilde niet verder, en de Belgische bond had eveneens andere plannen”, aldus Van Riel. “Het werd lastig voor me om op deze manier verder te gaan. Afgelopen seizoen was ik al tweehonderd dagen in het buitenland. ter voorbereiding op de Winterspelen van 2026 in Milaan zou ik misschien wel 250 dagen per jaar weg zijn, zonder dat er een mogelijkheid was mijn gezin mee te nemen. Dat was niet de route die ik wilde aangaan. Toen in de gesprekken bleek dat er geen andere opties waren, namen we de beslissing er een punt achter te zetten.
“Ergens is het jammer, want we hebben (sinds oktober 2022, toen hij in dienst trad, red.) goede resultaten behaald. Met het oog op de Spelen denk ik dat er genoeg kansen zijn op medailles. Ik heb mezelf een slechte dienst bewezen door te regelen dat het Belgisch team sinds augustus vorig jaar met de Canadese selectie kan meetrainen in Montréal. Het leggen van die contacten heeft voor de ploeg hartstikke goed uitgepakt; voor mij uiteindelijk niet. Op deze voet doorgaan wilde ik niet, en kon ik mijn vrouw en kinderen niet aandoen. Het alternatief is echter heel mooi. Ik ben benieuwd hoe ik daarin mijn weg zal vinden.”
Het ontwikkelen van talentvolle shorttrackers is Van Riel niet vreemd. In het verleden was hij actief bij landen als Qatar en Kroatië. “De Qatari waren op een gegeven moment erg tevreden dat een van de junioren zich plaatste voor het WK; in Kroatië kregen we het voor elkaar dat er een rijdster naar de Spelen mocht (Valentina Ascic, red.). Met de Belgen was men blij dat er wat meer werd gewonnen dan voor mijn periode als coach. Wat ik nu ga doen is te vergelijken met de taak die ik vooral gedurende de eerste periode had bij de zuiderburen: zorgen dat de jonge gasten een beetje naar het niveau van de World Cup zouden groeien. In het Talent Team dat ik nu onder mijn hoede krijg, zijn ze allemaal wat jonger. Op die leeftijd zie je ze doorgaans in korte tijd erg snel vooruitgaan en volwassener worden. Dat is ook leuk om mee te maken. De afstand naar de baan is in elk geval een stuk korter dan toen ik elke dag op en neer moest pendelen naar België.”
Op de laatste vraag - hoeveel medailles de Belgen kunnen behalen in Milaan - antwoordt Van Riel gevat. "Minimaal een, maar het kunnen er ook vijf zijn. Oftewel, van een tot vijf, klinkt het met een lach.
• De opvolger van de Nederlander bij de Belgische formatie is een Canadees, Frédéric Blackburn. Hij won tijdens de Winterspelen in Albertville (1992) twee keer zilver: op de 1000 meter en de mannenrelay. Blackburn fungeerde tot voor kort als assistent-coach van de Amerikanen. Voordien was hij in dienst van Italië en Canada.
