Enthousiast glijden de gouden ijzers van Manon Perron over het Brabantse ijs, terwijl ze met haar Franse accent onder meer de seniore Julia van Dijk, de talentvolle Angel Delevaque en het ijsdansduo Hanna Jakucs en Alessio Galli aanstuurt. ‘Perfect’, ‘Bravo’, ‘I love it’; de passie voor het kunstschaatsen spat eraf bij Perron, terwijl ze kritisch blijft en pijnpunten aanwijst. Vaak richt ze zich tot het publiek, want op het bankje naast het ijs zitten alle coaches aandachtig te luisteren naar de Canadese topcoach. Bekijk hier een sfeerimpressie van de dag:
Tijdens het vijfdaagse kamp, waar de beste rijders van alle leeftijdscategorieën aan mee mogen doen, staat de ontwikkeling van de coaches centraal. “Ik houd ervan om met de rijders te werken, maar zij slaan slechts een deel op van wat ik zeg. Hun trainers nemen 90% van de oefeningen en de handvaten mee en brengen dit over op deze generatie en de volgende. Zelf heb ik geweldige mentoren in mijn leven gehad en die kennis en dat enthousiasme wil ik graag doorgeven”, legt de Canadese uit.
En dat was voor Niki Wories, de disciplinemanager van het kunstschaatsen bij de KNSB, de reden voor het organiseren van het kamp. “Door de jaren heen verliezen we best wat rijders aan het buitenland. Daarom proberen we de expertise binnen te halen, zodat niet elke Nederlander op z’n achttiende aan de andere kant van de wereld hoeft te zitten. Om de sport naar een hoger niveau te tillen, moet je immers beginnen bij de coaches.”
Ze nodigde Élise Hamel – een ijsdanscoach die zich focust op de schaatsvaardigheid en de presentatie van de Nederlandse rijders – en Perron uit. In 2010 haalde Perron met Joannie Rochette olympisch brons. In Canada werd de 61-jarige drie keer verkozen tot coach van het jaar en werd ze mentor van andere trainers. “Zij is daar een heilige”, omschrijft Wories. “Manon heeft zo’n positieve houding. Ze kan op een baan komen en dan land je ineens de sprongen die eerst niet lukten, heel magisch.”
“Als je een sport doet die zo moeilijk is, heb je die passie nodig”, vertelt Perron zelf. “Anders verlies je de motivatie. Bovendien is het een dure sport, op het ijs heb je geen tijd te verliezen. Het is trainen, trainen, trainen. Beleef je daar ook plezier aan, heb je een geweldig arbeidsethos.” Perron is zich bewust van de misstanden in haar sport en wil graag positiviteit de boventoon laten voeren. “Het leerproces is tough, maar ik wil graag overbrengen dat dat samen kan gaan met een glimlach.”
Na het kamp stopt de samenwerking tussen de KNSB en Perron niet. De Canadese zal komend seizoen vijf coaches begeleiden. Wories: “Een kamp is heel leuk en motiverend, maar je wil graag dat het effect langer duurt. Door in contact te blijven met haar heb je een goede sparringpartner. Zij heeft immers alles al meegemaakt, niks is raar voor haar.”
De Nederlandse schaatsers zijn enthousiast over de week in Tilburg, reden voor Wories om er een jaarlijkse traditie van te maken. “Veel rijders zijn in deze tijd op zoek naar verschillende kampen om bij aan te sluiten. Gedurende zo’n week krijgen ze nieuwe impulsen en doorbreken ze hun dagelijks ritme. Het kunstschaatsen bestaat uit eilandjes, maar het is belangrijk voor de Nederlandse rijders om samen op te trekken. Elkaar triggeren en samen één TeamNL vormen. Dan kunnen ze met een positieve boost de zomer in”, sluit Wories af.