“Ik vind het juist mooi naar landen te gaan waar een normale toerist niet komt”, zegt Stoltenborg als hij enthousiast vertelt over de reis naar Nepal. Hij pakte na het seizoen zijn biezen en ging op reis naar 'het dak van de wereld', zoals Nepal ook wel genoemd wordt. Het was niet de eerste verre reis voor Stoltenborg, die eerder op vakantie was in Azië en Afrika. “Mijn vader werkte bij Qatar Airways, via hem kon ik altijd goedkoop vliegen. Nu is hij met pensioen, goedkoop vliegen zit er dus niet meer in. Al zorgt het ervoor dat ik niet meer aan een bepaalde luchtvaartmaatschappij vastzit. Dan kun je ook eens naar de andere kant van de wereld.”
De geboren Hoofddorper had deze bestemming al enige tijd op zijn radar staan. "Heb ook overwogen om naar de Kilimanjaro te gaan, maar dat liep nogal in de papieren." En dus werd het Nepal, Stoltenborg sloot zich aan bij een organisatie die groepsreizen naar Nepal organiseert. “Het is heel spiritueel, allemaal hindoes en boeddhisten", beschrijft hij de inwoners van het land dat ingeklemd ligt tussen India en China. "De toeristen die er komen zijn hippies of mensen die gaan hiken.” Dat laatste was een groot deel van Stoltenborgs vakantie in Nepal, waar hij een kleine drie weken doorbracht. "Ik heb echt genoten van de mooie uitzichten op de bergtoppen, daarvoor ga je daarheen."
Nepal is jaarlijks voor duizenden toeristen een populaire bestemming om de Mount Everest of een van de andere bergen in de Himalaya te beklimmen. Van de tien hoogste bergen ter wereld, liggen er acht helemaal of gedeeltelijk in Nepal. “We hebben veel cultuur gezien, de hoofdstad Kathmandu bezocht en zijn naar een natuurpark geweest”, vertelt Stoltenborg. “Verder was het veel hiken. Ik denk dat we ongeveer een week van de totale vakantie gelopen hebben, zo’n twaalf kilometer per dag.” Normaal gesproken is dat voor de getrainde hiker wel te doen, op hoogte is de inspanning echter een stuk groter. “We zijn niet op extreme hoogte geweest. Dat gaat met zo’n groep niet en moet je oppassen voor hoogteziekte als je te snel stijgt. We zijn tot 3200 meter gekomen. Dat is voor Nepal relatief laag, maar voor Europese begrippen heel hoog. We hadden ook prima naar 5000 meter hoogte gekund, maar daar was deze reis niet naar. En dat was prim. Het was intensief genoeg en we hebben de pieken van de 8000'ers gezien.”
In de reisgroep werd hij door één schaatsvolger ‘vaag herkend’, maar verder kende niemand hem van zijn activiteiten op bevroren water. “Wel lekker hoor”, vindt hij. “Ik heb me voorgesteld, wie ik ben en wat ik doe. Dan staan ze raar te kijken dat je schaatser bent. In dat opzicht ook wel lekker dat je niet puur van het schaatsen herkend wordt. Ik ben gewoon iemand in de groep. Het zet je met beide benen op de grond. Binnen het schaatsen denken we dat alles om schaatsen draait. Als je eruit stapt, is het maar een heel klein wereldje.”
Stilzitten was er na Nepal niet bij, bij terugkomst moest Stoltenborg direct weer aan de bak. “Op zo’n bestemming wil je graag langer blijven, maar het seizoen begint ook weer. Ik merkte nu al dat ik iets te lang niks had gedaan, aan het begin van de zomertrainingen was het aanpoten. Gelukkig pak ik het nu weer goed op. Mentaal en fysiek is het goed om even helemaal rust te hebben na afloop van het seizoen zodat je fris aan het nieuwe seizoen kunt beginnen.”
De volgende reis? Daar denkt Stoltenborg alweer over na. “De Kilimanjaro beklimmen... Daar heb ik nog naar gekeken, maar dat liep behoorlijk in de papieren. En Zuid-Amerika lijkt mij gaaf om naartoe te gaan. Daar ben ik nog nooit geweest.”
Kwakkelend door de tweede seizoenshelft
Stoltenborg genoot ervan de schaatswereld even helemaal links te laten, zeker nadat de tweede helft van het seizoen moeizaam verliep. De meesterknecht kon in de eerste helft van de Daikin Marathon Cup zijn steentje bijdragen aan het succes van Harm Visser, maar nadat hij in december ziek werd, kwam hij er eigenlijk niet meer bovenop. “In Groningen stuurde mijn trainer me weg omdat ik ziek was, vervolgens moest ik passen voor het NK Afstanden en tijdens het NK Marathon op Nieuwjaarsdag was ik niet fit.”
Daarna bleef het kwakkelen, op de Weissensee kon Stoltenborg zich niet onderscheiden. “Dat was frustrerend, niet leuk als je weet dat je belangrijk kunt zijn voor de ploeg”, vervolgt hij. “We hebben als ploeg een heel mooi seizoen gedraaid, Harm pakte veel overwinningen. In het begin van het seizoen kon ik daar echt een bijdrage aan leveren, maar mijn aandeel was in de tweede helft een stuk minder. Super dat hij zoveel gewonnen heeft, maar ik kan er zelf nog iets meer van genieten als ik er een rol in kan spelen.”
