Ook in moeilijke tijden kan Nederland bouwen op relayploeg

“Teleurstellingen en uiteindelijk een overwinning”, vatte Velzeboer de zondag van het Rotterdamse schaatsspektakel droogjes samen. Op de 1000 meter lag ze op koers voor een plek in de finale, maar werd ze op de valreep uitgeschakeld. “Een domme fout in de laatste bocht, die was cruciaal”, vertelde ze. Tijd om te treuren was er niet, want in de mixed relay lag weer goud voor het oprapen voor de oranje brigade. De Nederlandse ploeg verloor sinds de invoering van dit nummer als WK-onderdeel nog nooit.

Uitgerekend in eigen huis kwam er een eind aan die reeks. Weer was het Velzeboer die de schlemiel werd. In leidende positie gleed ze met enkele ronden te gaan onderuit. “Dat vond ik nog meer klote dan mijn eigen 1000 meter”, zei ze. “Dat kwam er nog bovenop, we lagen in gouden positie en we konden het echt naar huis rijden. Voelde me zo stom voor het team, ik val bijna nooit…”

De Nederlandse ploeg stond dit weekend in Ahoy onder hoogspanning. De lat lag bijzonder hoog na de succesvolle mondiale titelstrijd van een jaar geleden in Seoul, waar Nederland bij de vrouwen goud won op alle nummers. Velzeboer domineerde dit seizoen in de World Cups, maar gaf op het moment suprême niet thuis. Een bittere teleurstelling. Yara van Kerkhof, de routinier van het stel, hield de boel bij elkaar. “Yara zei: ‘Jongens, het ligt er niet aan dat we niet goed genoeg zijn.’ Dit is gewoon pech, de dingen die fout zijn gegaan. Dat hoeft geen invloed te hebben op hoe we die vrouwenrelay rijden. Natuurlijk met Suzanne, maar we hebben laten zien dat we een sterk team hebben. Dat vertrouwen is er, gelukkig konden we de dag zo eindigen.”

Velzeboer werd door haar teamgenoten getroost toen ze het ijs verliet na de mixed relay en werd in een kwartier weer opgelapt voor de volgende race. “Selma (Poutsma, red.) en Xandra de fiets op”, vertelde Van Kerkhof. “Probeerde ze weer wat op te beuren, maar de blik gaat al heel snel op de relay. Tactiek bespreken, elkaar moed inpraten. En toen konden we alweer naar de baan. Heel veel tijd om erbij stil te staan was er niet, misschien wel een voordeel.”

Na afloop overheerste de trots bij Velzeboer, die haar wereldtitel op de 500 meter zaterdag verloor. “Ik denk dat ik echt goed was, ook op de 500 meter”, zei ze. “Voelde me sterk, maar het kwam er niet uit. Dat is zuur, maar ben trots dat we het zo afgesloten hebben, dat we toch weer wereldkampioen zijn. We zijn echt een team, dat zie je ook bij de mannen en met Suzanne haar enkel. We delen de verliespartijen en de overwinningen, dat maakt ons tot een hecht team.”