Daarmee stond er nog iets meer druk op de ketel voor Nijenhuis. Vorig jaar leverde hij teleurstellend zijn nationale titel op de 200 meter in. Met ruime cijfers moest hij zijn meerdere erkennen in Jelmar Hempenius. Nu was Nijenhuis wel de beste op het kortste baannummer, het verschil slechts zestien duizendsten van een seconde. Elk detail zorgt in potentie voor reusachtige verschillen op het nummer dat draait om de kleinste details. Nijenhuis had die details op Hemelvaartsdag het beste op orde. “Ik was echt gebrand deze te pakken, vorig jaar was Jelmar echt sneller”, begint Nijenhuis zijn vertelling. “Tijdens de baanwedstrijd in Rijssen zat het dicht bij elkaar, ik wist dat het mogelijk was. Het scheelde niks en nu was het verschil weer zo klein, je mag geen foutje maken.”
De stress sloeg in aanloop naar de wedstrijddag onder de rook van het Rotterdamse vliegveld toe toen Nijenhuis ontdekte dat het frame van zijn skeeler zwaar beschadigd was. “Eigenlijk was het routine, even het nodige onderhoud”, vertelt hij. “Ik wou mijn frame even losmaken en reinigen, kwam erachter dat het van voor tot achter gescheurd was. Ik heb Frank Fiers opgebeld en hij heeft een frame voor me meegenomen.” De rappe man hoopte de wissel nog uit te stellen tot na het NK in Rotterdam. “Ik heb ingereden op mijn oude frame, maar hij stond helemaal verkeerd omdat er gewoon zo’n scheur in zat. Hij stond helemaal naar voren, daardoor heb ik de knoop doorgehakt om meteen maar te wisselen.”
Nijenhuis had daardoor geen tijd om in te rijden met zijn nieuwe onderstel en moest direct aan de bak. Een gelijk bij een ongeluk: “Je hebt op de 200 meter helemaal geen tijd om erover na te denken, uiteindelijk heb ik het niet eens gemerkt.” Een wissel op zo’n moment, er zijn sporters voor minder onder de druk bezweken. “Mentaal is het even klote, maar ik bleef vrij rustig. Het was hetzelfde frame, daar ligt het niet aan. Heb zelf alles netjes vastgezet. Geen gekke dingen doen, gewoon vertrouwen in eigen kunnen.”
Dat vertrouwen vond Nijenhuis terug na een solide winter waarin hij opnieuw in zichzelf investeerde. De vorige editie van het Daikin NK Baan/Weg leverde voor Nijenhuis geen titels op waardoor hij ook moest toezien hoe zijn collega’s het deden tijdens de internationale toernooien. “Vorig jaar heb ik aan het begin van het jaar een paar maanden in Colombia gezeten. Daar heb ik veel geleerd en ervaring opgedaan, maar of dat zware trainen me echt goed gedaan heeft… Ik was vermoeid toen ik terugkeerde en reed geen goed seizoen.”
Nu is de hoofdprijs al binnen voor Nijenhuis en kan hij met minder druk toeleven naar de rest van het toernooi. “Op de 100 meter is Jelmar normaal gesproken een maatje te groot, de 500 meter is minder goed te voorspellen met andere snelle mannen zoals Rémon Kwant, Rick en Kai Schipper. Hier moest het gebeuren, blij dat het gelukt is…”
Met het goud van Nijenhuis worden de sprintnummers zo mogelijk nog interessanter de rest van het weekend.
Alle info over het Daikin NK Baan/Weg in Rotterdam staat hier.
Lataesha Narain zet zenuwen opzij in jacht op NK-titel
Op de 200 meter bij de vrouwen ook een nieuwe kampioene: Lianne van Loon moest het deze keer afleggen tegen Lataesha Narain. De sprintster uit Broek in Waterland schudde de zenuwen van zich af nadat ze begin dit seizoen kampte met ziekte. “Rond Gross Gerau en Geisingen was ik ziek, maar met de vorm zat het wel goed. Toch voelde het allemaal iets anders, de opbouw was anders dan ik gewend ben.” Narain had daardoor wel wat vraagtekens voor de start van het NK, niet in de laatste plaats door de generale repetitie in Rotterdam. “Afgelopen zondag hebben we hier nog getraind en ging de 200 meter heel slecht.”
Narain voelde zich vorig jaar gepasseerd toen ze niet mee mocht naar het EK Inlineskaten, een jaar eerder pakte ze nog brons op de 100 meter. Ze moest veelzijdiger worden en op meerdere afstanden schitteren om aanspraak te maken op de grote toernooien. “Ik reed naar mijn mening goed de rest van het seizoen, op het NK scheelde het op de 200 meter maar een honderdste. Maar goed, ik kan niet meer dan mijn best doen. Dat heb ik vorig jaar gedaan, maar dit helpt wel mee. Dit is wel belangrijk.”
Op de 1000 meter gingen de verwachte rijders aan de haal met de zege: Lianne van Loon pakte goud bij de vrouwen, Rémon Kwant versloeg de broers Schipper bij de mannen.