“Een duik in het diepe. Ik denk dat dit mijn gevoel het beste omschrijft”, aldus Carlijn Achtereekte die deze week een opvallende overstap maakte van het schaatsen naar het wielrennen. Of neem de woorden van Jeroen Otter, die woensdag bekend maakte een sabbatical te nemen: “Ik zal het er best moeilijk mee hebben straks, zodra de eerste wedstrijden worden verreden en ik dat van een afstand moet volgen. Maar ik wil nu juist uit die veilige, comfortabele zone stappen. Het is door een zure appel heen bijten.”
Voor mij als voormalig shorttrackschaatsster is dit stoppen én doorgaan pur sang. Het is zoveel makkelijker om in je comfortzone te blijven. Als je blijft doen wat je deed, krijg je wat je kreeg. Een sprong in het diepe is nieuw, spannend en kan tot onzekerheid leiden. Dat is kwetsbaar en daarmee onverslaanbaar sterk.
Je weet niet wat de nieuwe situatie je gaat brengen, maar waarom regeren uit angst? We zijn met z’n allen – vooral in de topsport – vaak gewend om sterk te zijn en om zwaktes te verbloemen. Je kunt het je voor je gevoel niet permitteren om jezelf bloot te geven. Het laatste wat je wilt is dat je concurrent hier gebruik of misbruik van maakt of dat het negatieve gevolgen met zich meebrengt.
Het oogst bewondering dat Jeroen Otter een andere weg inslaat om op zijn werkterrein er beter van te worden, wat dat volgend jaar ook is. En dat Carlijn Achtereekte inziet dat het mooi geweest is op de ijsbaan en daarom het lef heeft te kijken of ze op de fiets ook tot een echte coureur kan uitgroeien.
Velen associëren stoppen met falen. Maar vaak kun je door te stoppen juist doorgaan en ontstaat er zelfs iets beters. Achtereekte en Otter zijn deze week een prachtig voorbeeld. Achtereekte besluit te stoppen met schaatsen en er ontstaat een mogelijkheid om te wielrennen. Otter stopt als coach en er ontstaat een situatie, waarin hij een sabbatical kan nemen. Ze kiezen voor het onbekende en durven een avontuur aan te gaan. De vraag is vaak: stoppen of doorgaan? Beiden lieten deze week zien dat je kunt stoppen én doorgaan. Respect!