In een vorig seizoen waren de koppen alweer duidelijk geweest: BAM, BAM, BAM. Dat klinkt toch wat beter dan A-ware, A-ware, A-ware, maar duidelijk mag zijn dat er in het peloton niet veel meer is veranderd dan de kleur van de winnaar. Het groen-oranje van de oude succesformatie heeft plaatsgemaakt voor het hemelsblauw van A-ware/Fonterra. Verder zijn de rijders van Anema ogenschijnlijk zelfs nog sterker dan vorig jaar, als de verhoudingen van Amsterdam inderdaad maatgevend zijn.

,,We wilden in ieder geval wel heel graag vandaag’’, vertelde Jorrit Bergsma. ,,De ploeg stond echt op scherp.’’ Anema zelf had dat ook al voorzien. Hij constateerde dat zijn rijders er goed voor stonden. ,,Ze zijn weer sterker geworden en ook de nieuwkomers bij Tjolk hebben grote stappen gemaakt. Ik hoop dat ze dat ook in Amsterdam kunnen laten zien.’’

Bijna had Anema nog een week op het antwoord moeten wachten, want het doorgaan van de koers in de hoofdstad was lange tijd onzeker. Niet vreemd gezien de temperaturen. Kort voor de start van de dameswedstrijd stond de thermometer nog op 23 graden, lagen er plassen water op het ijs en was met name in de bocht die het langst in de zon lag de ijsvloer tot iets meer dan een centimeter weggedooid.

’’Het was zwaar’’, verzuchtte Bergsma. ’’Eigenlijk was er maar een hele smalle strook waarop je een beetje kon glijden, verder was het vooral ploeteren.’’

Maar de Olympisch kampioen op de tien kilometer was blij dat hij weer eens de ijzers op het ijs kon zetten voor een wedstrijd. ’’Na een lange zomer alleen maar trainen, wil je niets liever dan weer racen. Lekker dat het weer begonnen is.’’

Bergsma richtte zich vorig seizoen helemaal op de Olympische spelen en liet daarvoor een flink aantal marathons schieten. Dat zal deze winter anders zijn. ’’Het past in onze opbouw om veel marathons te rijden en dat zullen we ook zeker doen.’’ Op de langebaan verlegt hij het accent een beetje. ’’Ik wil wat meer naar de vijf kilometer groeien en daarvoor zal ik ook meer met de 1500 meter bezig zijn. Nee, niet in de World Cups, dat is te hoog gegrepen. Maar op de vijf kilometer is het begin nog steeds mijn zwakste deel. Ik kom te moeizaam op gang. Door meer 1500 meters te rijden wil ik dat onder de knie krijgen.’’

Op de marathon hoef je Bergsma in ieder geval niet veel meer te leren. De man uit Aldeboarn liet zien op eenzame hoogte te staan als het aankomt op schaatskwaliteiten. En datzelfde geldt eigenlijk ook voor zijn ploeg. A-ware/Fonterra legde op ongekende wijze de zweep over het peloton, waarin de mannen van Van Werven vrijwel onzichtbaar waren. Dat is met het oog op de trieste gebeurtenissen rond hun ploeggenoot Christijn Groeneveld goed te begrijpen, maar de komende weken moeten uitwijzen of dat inderdaad de reden is voor een flets optreden in Amsterdam.

De brigade van Anema liet in ieder geval zien prima in vorm te zijn, en dat gold ook voor de mannen van Tjolk, die ook onder Anema trainen. Drie keer nam er een groep een ronde voorsprong, drie keer waren de mannen van A-ware erbij. Twee keer zelfs zat Bergsma in de goede groep en daardoor was hij de enige met twee ronden voorsprong. Tien mannen namen een ronde voorsprong. Van dat elftal kwamen er acht uit de stal van Anema. ’’We zijn er gelijk vol ingegaan hier, wilden laten zien dat we goed zijn. Dat kwam er helemaal uit.’’

Het resultaat van Amsterdam is een duidelijke waarschuwing aan de rest van het peloton. De mannen van Anema staan op scherp en als de rest niet wekenlang een blauwe waas voor de ogen wil zien, moet er de komende weken een reactie volgen.