De kritiek op haar coach en ploeg leidden er zelfs toe dat Boer op de Essent WK Afstanden de criticaster de mond wilde snoeren door een goede prestatie neer te zetten. “Het houdt je wel scherp. Het heeft me zeker niet minder gemaakt”, stelde ze.
Ze is ze tevreden over haar seizoen. “Ik ben nooit goed bij de NK afstanden, maar ik plaatste me daar wel voor drie World Cup-afstanden. En ik heb het hele seizoen snelle tijden gereden.” Wel voelde ze dat ze na de Essent WK Sprint meer in vorm raakte. “Het voelde steeds beter. De laatste weken werd ik in de training steeds losser.”
Het resulteerde in Thialf in een goede race. “Ik reed mijn snelste opening ooit”, lachte Boer. Ze wist al snel dat ze Nesbitt niet zou kloppen en was daarom heel blij dat ze een medaille veroverde. “Ik wist niet wat de anderen gereden hadden. Maar na de finish stonden mijn vader en mijn moeder te juichen. Toen wist ik dat het goed zat.”
De bronzen medaille voelde een klein beetje als revanche, want Boer herkende zich niet in de kritische verhalen over Timmer en haar Liga-ploeg. “We hebben een heel goede vertrouwensband. Wij kunnen alles tegen elkaar zeggen. Ze heeft vertrouwen in mij.”
Dat Boer zo goed met Timmer werken kan heeft ook te maken met de manier waarop ze met elkaar omgaan. “Het is bij mij echt een samenwerking. Ik ben niet zo afhankelijk van een trainer”, legt ze uit. Haar nuchtere en wat introverte houding past goed in die samenwerking, denkt ze.
Daarom wil Boer volgend jaar graag door met Timmer. “Ik wil sowieso verder met Marianne. We zullen na het weekend kijken of Liga ons daarbij wil steunen.”