Bram Kras schenkt Wokke Vastgoed eerste zege

De mannen van Wokke Vastgoed gaan hun tweede seizoen in met het beloftenteam, die daarvoor al een jaar met de vrouwen actief waren. De ploeg is geworteld in West-Friesland, met de families Schouten en Huisman bekend marathongebied, en heeft met Gerrit Bakker een marathonman in hart en nieren als geestelijk vader en met Johan Wokke een echte liefhebber als trouwe sponsor.

Bij de vrouwen had de ploeg vorig seizoen bij de beloften al succes met een overwinning van Jet Fransen. Bij de mannen bleef het naast enkele podiumplaatsen bij een derde plaats in het individuele klassement voor Arn Botman en een tweede plek in het ploegenklassement. Dankzij Kras werd in Alkmaar ook voor de mannen de nul van het bord geveegd.

“We waren al vroeg weg in een omvangrijke kopgroep”, analyseerde Kras zijn wedstrijd. “Daarna waren er nog wel wat gevaarlijke aanvallen, maar ik heb niet teveel gedaan, want ik had het niet heel super. Ik voelde dat het zwaar was en had het zelf ook enorm zwaar. Zelf probeerde ik het ook nog een paar keer, maar het bleef hard gaan.”

Waar hij vorig seizoen twee keer net naast de overwinning greep, wist Kras bij de tweede wedstrijd van de nieuwe jaargang wel raak te schieten. Met snelle mannen in de kopgroep als Tom den Heijer en Joël Haasjes – die na afloop beide leiderstruien mocht ophalen – was een korte uitslag nog geen zekerheidje. “Daarom heb ik na de sprint van het peloton niet gelijk vol gas doorgetrokken. Dat was me nog te ver. Toen de eerste aanval terug werd gepakt, klapten we met zijn drieën eroverheen. Dan weet je dat je voor het podium rijdt.”

Na een zomer waarin hij ook op de fiets diverse keren het podium behaalde in nationale wedstrijden spreekt Kras nu de ambitie uit om ook in de winter vaker om de overwinningen te gaan strijden. Na zijn aanvallende rijden vorig jaar was er nog geen sprake van een stap hogerop, maar dat zou er volgend jaar misschien alsnog van kunnen komen. “Het lijkt me mooi om uiteindelijk nog een stap te zetten. Na vorig jaar heb ik her en der al wat gesproken, maar zo lang ik niet gewonnen had, wilde ik dat sowieso nog niet. Dat kan ik nu niet meer zeggen.”