"Ik vind de 1000 meter gewoon de mooiste afstand. Ik ben er heel blij mee dat ik dan tweede kan worden achter Manon (Kamminga, red.). Dat voelt bijna als een overwinning", zegt Buurman in gesprek met schaatsen.nl.

Toch had Buurman tijdens de race nog heel even het idee dat er misschien nog meer in zat dan een tweede plaats. "Ik dacht dat Manon niet zo hard uit de laatste bocht kwam en dat ik misschien kon winnen. Maar zij is gewoon onwijs goed", blijft de 21-jarige rijdster realistisch.

Buurman stond op het podium met twee inline-skatesters van het sterke Team Sprog – naast winnares Kamminga de nummer drie Bianca Roosenboom – en kreeg in de finale ook nog te maken met hun teamgenote Sharon Hendriks.

Dat veel van haar concurrenten teamgenotes om zich heen hadden, deerde Buurman echter niet. "Mijn teamgenote Mariska Huisman reed ook in de finale. Ik had een hele goede start en toen kwam zij er overheen met Sharon Hendriks en trok ze het gaspedaal open. Daarom werd het een hele faire race. Bovendien zat ik de hele tijd op de tweede of derde plaats dus dan heb je geen last van het gedrang."

Wat er dit weekend nog meer voor haar in het vat zit, wacht Buurman rustig af. Na een aantal derde plaatsen, betekende het zilver op de 1000 meter haar eerste tweede plek. "Maar ik rijd altijd om te winnen. Dat deed ik vandaag ook. Ik ga het dus gewoon weer proberen. Volgens mij heb ik ook nog nooit zo dicht bij Manon gezeten, dus wie weet."