Chris Huizinga: en nu ook buitenshuis aan de bak om te scoren

Hij wil er niet aan. Kan zich er niet bij neerleggen. Toch wijzen de cijfers het uit: vijf kilometers schaatsen in den vreemde blijven (te vaak) een beproeving voor de man die zaterdagmiddag wederom een buitengewoon keurige rit aflevert in een vol Thialf, het ijshuis waar Chris Huizinga áltijd naar behoren presteert. De Groningse stayer laat op het oog soepel de 12,5 rondjes onder zijn schaatsen doorglijden zonder ergens te haperen of straf oplopende rondetijden te noteren. De race brengt hem een World Cup-overwinning, de eerste op de vijf kilometer en daar is-ie terecht blij mee.

Huizinga klopt Sander Eitrem, onderhand een Noorse halfgod op de langere nummers. Huizinga is ook ploegmaat Beau Snellink (derde) de baas. Huizinga wint het van de vroegere Nederlander Ted-Jan Bloemen die in zijn nadagen alles uit de kast trekt om nog ergens winst te boeken waar zijn fysiologische mogelijkheden verder ophouden hem opnieuw in de lift naar de wereldtop te katapulteren. De Canadees hoopt harder te gaan met een helm, en is aan het experimenteren geslagen. Het effect van dat kennelijk aerodynamische extraatje is nu nog niet te zien, getuige de zevende plaats in de daguitslag.

Huizinga heeft evenmin veel last van de Italiaan met de wonderlongen, Davide Ghiotto, die net als Bloemen zijn toevlucht heeft gezocht tot een kunststof hoofddeksel. Sterker nog, hij lijkt er achteruit door te schaatsen en eindigt in het achterveld, op de twaalfde stek. Overigens, dat moet gezegd, in 'goed' gezelschap, want achter hem zitten nog een olympisch kampioen (Jorrit Bergsma, dertiende), een oud-wereldkampioen en ex-wereldrecordhouder (Graeme Fish, vijftiende) en weer een olympisch kampioen (Bart Swings, zestiende en laatste). Oh ja, plus een landgenoot die tot een gouden WK-kwartet behoort (Michele Malfatti). Dat kan geen toeval zijn. Sparen voor het WK Afstanden wellicht?

Dat is aan de lichaamstaal van Ghiotto niet af te lezen. Wat windt de man zich ongelooflijk op, wanneer eenmaal het besef er is dat niet hij maar Eitrem eindwinnaar is geworden van de wereldbeker. Op de NOS roepen de reporters teksten die er op duiden dat er een soort helm-gate in de maak is, oftewel: de nederlaag moet te wijten zijn aan het hulpmiddel.

Het zal allemaal wel. Wie de billen brandt, voelt de blaren. Huizinga loopt deze middag alleen kans blaren op de handen te krijgen, mocht hij te hard wrijven van geluk en genot die zijn zege teweeg hebben gebracht. Zo erg zal het niet zijn. Hij weet dat hij een ander obstakel uit de weg dient te ruimen, iets dat niet heel eenvoudig lijkt. 'Buitenshuis' verschrikkelijk hard schaatsen zou best weleens als een hoge berg kunnen aanvoelen die Huizinga moet beklimmen. Hoe verder weg van Nederland, des te beroerder zijn de klasseringen van hem, raar maar waar. Deze winter heeft Chris tot zaterdag acht keer een vijf kilometer gereden. De zes beste tijden (meestal ook de zege in de wedstrijd) zijn gerealiseerd in Thialf, de andere drie in Beijing, Milwaukee en Nagano, op banen die respectievelijk 7820 kilometer, 6531 kilometer en 9132 kilometer van Schiphol liggen.

Er is meer over deze eigenaardigheid gezegd in kranten en op deze website. Natuurlijk blijven de vragen deze middag ook niet achterwege. Huizinga weet niet goed wat hij ermee moet. "Best mogelijk dat het een vliegprobleem met jetlag is hoor", mompelt hij voor de camera van de NOS. Hij veinst dat-ie er zich nog nooit in heeft verdiept. "Ik rijd hier lekker mijn rondjes, dus ben ik tevreden over de tijd die ik heb neergezet (6.08,07)." 'Ja', reageert de verslaggever, 'ik denk dan meteen verder, aan Hamar, waar over een kleine twee weken het WK Afstanden wordt gehouden. Dat is weer het buitenland hè? Betekent het dan dat je weer minder kans maakt?'

Nou, nee, dat vindt Huizinga een beetje te makkelijk geredeneerd. "Nee, absoluut niet. Zo ga ik er ook niet heen. Ik weet dat ik dit jaar ook weer in de World Cups fouten heb gemaakt, en dan bedoel ik de manier waarop ik mijn ritten opzette. Daar moet ik van leren. Vandaag ben ik ook weer hard gegaan in de eerste ronden, terwijl ik weet dat ik rustig moet blijven rijden omdat ik na drie kilometer mijn rondetijden kan afbouwen (sneller schaatsen, red.), mijn kracht is. Daar moet ik aan blijven vasthouden, ook over twee weken in Noorwegen. En dan kijken wat het oplevert."

Een helm zal er niet aan te pas komen, denkt hij. "Ik geloof dat er een ontwikkeling in zit, maar het lijkt me te gewaagd me daar nu aan over te geven. Het is iets voor later."

Het is best interessant te horen wat Ghiotto's mening erover is.

De uitslag van de vijf kilometer mannen vind je hier