Mocht je goede voornemens hebben, dan wens ik je veel succes bij het uitvoeren hiervan. Zelf heb ik er ook een.

De dagen tussen Kerst en Oud en Nieuw stonden in het teken van het kwalificatietoernooi voor Sotsji. Mijn vraag twee weken terug was wie de Kerst het beste zou overleven. Daar kunnen wij inmiddels antwoord op geven. De gelukkigen die naar Sotsji mogen zijn hier te vinden.

Waarbij voor mij de opvallende winnaars Mark Tuitert en Carien Kleibeuker zijn. Mark staat er gewoon wanneer het moet. Dit ondanks of dankzij de twijfel die coach Gerard van Velde een week voor het toernooi openlijk uitsprak. Het heeft Mark in ieder geval juist getriggerd.

Carien Kleibeuker heeft zich acht jaar na Turijn ook weer op de langste afstand geplaatst voor de Spelen. Carien sprak in een interview over het feit dat ze niet echt een topsporter meer is omdat ze naast het schaatsen vooral ook moeder is en een normale baan heeft.

Persoonlijk ben ik van mening dat dit juist onderstreept hoe zij topsport bedrijft. Want als ik een jonkie was zou ik mij toch afvragen hoe het kan dat een 35-jarige moeder mij naar huis schaatst. Doet Carien iets heel erg goed of doen deze jongere meiden iets niet goed? Ik vind het in ieder geval erg knap. Ik wil Carien dan ook vooral adviseren gewoon zo door te gaan richting Sotsji en niet ineens weer ’topsporter’ te worden, want dan kan het resultaat juist wel eens tegen gaan vallen.

Verliezers? Die zijn er ook. Bij de dames vielen wellicht de grootste klappen. Diane Valkenburg, Thijsje Oenema en Annette Gerritsen. Zij gaan niet naar Sotsji. Bij de heren? Kjeld Nuis. Zowel Diane, Thijsje en Kjeld waren succesvol over de laatste anderhalf jaar bezien. Maar op het moment dat het moest gebeuren lukte het niet. Helaas.

Maar de allergrootste verliezers zijn de familieleden en vrienden van de onverwacht overleden marathonschaatser Sjoerd Huisman. Bij het teruglezen van die laatste zin uit mijn vorige column, liep er een rilling over mijn rug. "En wie de Kerst dus het beste heeft overleefd."

Het nieuws is als een bom in de schaatswereld, maar ook daarbuiten, ingeslagen. Ik heb er nauwelijks woorden voor. Zo jong, zo vrolijk, midden in het (sport)leven en zo oneerlijk. Zomaar, ineens uit het leven verdwenen.

Het brengt elk mens, en de schaatsers in het bijzonder, weer met beide benen terug op de grond. Schaatsen is maar betrekkelijk. Het overlijden van Sjoerd heeft mijn voornemen dat ik al had nog weer meer motivatie gegeven. Laat ik, en ik hoop velen met mij, in 2014 van het leven genieten. Doe vooral zaken waar jij een goed gevoel bij krijgt, voor jezelf, voor een ander. Want het leven is veel te mooi om doorheen te rennen.

Carpe diem - pluk de dag.

Ik wens Mariska, familie en naasten veel sterkte bij het verwerken van dit enorme verlies.

Jochem

Jochem Uytdehaage is de olympisch kampioen vijf en tien kilometer van 2002 en actief op Twitter.