Contin kon zijn geluk niet op na de curieuze finish. Op de finishfoto is te zien hoe de twee contact hebben met elkaar. Toch gaf Swings zichzelf de schuld. “Ik kwam verkeerd uit met mijn been. Normaal gezien finish ik met rechts en dan had ik met een spagaat gewonnen.”
De Nederlanders hadden het vanavond moeilijk. Jan Blokhuijsen werd al vroeg in de wedstrijd geëlimineerd, Jan van Loon ging er op de tiende plek uit en kopman Mark Horsten als negende. “Ik had me er iets anders bij voorgesteld”, zei Horsten. “Ik was al eens vijfde op de puntenkoers, dus ik had nu ook op top vijf ingezet. Maar ik was zelf niet sterk genoeg.”
De tactiek van de Nederlanders was om in het tweede deel van de wedstrijd naar kop te komen en eerst te consolideren in de tweede lijn, aan de buitenkant van de groep, buiten het gedrang. “We wilden eerste krachten sparen. Dat lukte goed, maar toen we naar voren hadden moesten rijden, verloren we elkaar en bleef ik rond de tiende plek sukkelen en rond die plek finishte ik ook. Ik mis dan net een paar procent.”
Nederland heeft het eigenlijk altijd moeilijk op de lange afstanden op de piste. “Daar is een goede reden voor”, analyseerde Horsten. “Het niveau is ontzettend hoog. Deze mannen domineren ook de wereldkampioenschappen”, doelend op Swings, Contin en Francolini. “Maar dat maakt het ook weer mooi. Het is gaaf om er tussen te rijden. En we doen wel mee he. Gisteren was Jan (Blokhuijsen) nog vijfde. Maar inderdaad, podium is schaars.”
Teruggrijpend op zijn koers: “Je hebt dan een trein met drie Italianen, een trein met drie Fransen en dan zit je al op plek zeven. Daar is het gevecht aan de gang om de posities, met Livio Wenger, met Patxi Peula bijvoorbeeld. En die kunnen dat net wat beter en ik ben net niet sterk genoeg.”
Morgen rijdt Horsten de 1000 meter, de afstand die hem het beste ligt. Hij greep al twee keer een medaille op die afstand op de Europese kampioenschappen.
Overigens was er op de afvalkoers, naast het zilver van Kamminga, nog meer te juichen. Chris Huizinga werd knap derde. Tussen de dominerende landen Italië en Frankrijk knokte hij zich telkens terug in de race.