Davide Ghiotto voelt de druk van de natie voor Milaan

Davide Ghiotto, 30 jaar
Twee keer op Spelen actief, derde in 2022 op 5000 meter.
Door zijn twee wereldtitels van het afgelopen WK en het verbreken van de werelrecordtijd van Nils van der Poel op de tien kilometer (het record werd niet erkend) eerder deze winter, is Ghiotto het uithangbord van de Italiaanse ploeg. De ogen zullen in Milaan dan ook vol op hem gericht zijn. “De Spelen in eigen land zijn een grote verantwoordelijkheid. De druk kan hoog oplopen, maar ik weet dat ik daarmee om kan gaan. Bovendien zal ik in goede vorm aan de start verschijnen, want ik heb al het vertrouwen in mijn coaches Marchetto en Anesi (de twee Italiaanse coaches Maurizio Marchetto en Matteo Anesi, red.).”

De Spelen zijn de uitgelezen kans om de sport te laten groeien in de laars van Europa, waar slechts twee ijsbanen zijn. “In Italië is schaatsen niet groot. Er is weinig interesse vanuit de media. Ik hoop en wil proberen dit te veranderen met goede resultaten.” Desalniettemin zijn de oogkleppen nog niet op bij Ghiotto. “De Spelen zijn een droom, maar daarvoor zijn nog verschillende grote races en doelen waar we eerst op focussen.”

Laura Peveri, 23 jaar
Nog niet meegedaan aan Spelen.
Op haar vierde bond Laura Peveri voor het eerst skates onder, later combineerde ze dat met schaatsen. Door de grote afstand tot de ijsbaan was het lastig veel ijsmeters te maken. Daarom besloot ze op haar zeventiende alles achter zich te laten en te verhuizen naar Baselga di Pinè om op de buitenbaan te kunnen trainen. Dat bracht haar succes, want in 2019 veroverde ze daar goud op de mass start. “Toen ik het WK in Pinè won was mijn familie daar, inclusief mijn inmiddels overleden vader. De knuffel met hem na afloop is een onvergetelijke herinnering. Het was geweldig daar goud te halen en naar het volkslied te luisteren, terwijl iedereen voor mij juichte. Ik hoop in 2026 zoiets soortgelijks mee te maken. Het thuispubliek zal me iets extra’s geven.”

Peveri wenste dat haar baan in Baselga overdekt zou worden en dat daar het langebaanschaatsen georganiseerd zou worden, maar er werd gekozen voor een ijsbaan in een grote hal in Milaan. “Vanwege de constructie en de kwaliteit van de baan in Piné was het te lastig. Het zou voor mij de cirkel hebben rondgemaakt.”

Behalve het WK-goud heeft Peveri weinig internationale medailles gewonnen, maar twee winters geleden was ze wel een van de meest constante schaatssters op het hoogste niveau. Alle mass starts die ze in 2022-2023 reed, finishte ze in de top-5. Helaas verdween ze vorig jaar van het toneel door fysieke malheur, maar inmiddels heeft ze de chronische ziekte die haar veel vermoeidheid bezorgde onder controle. Ze krabbelt weer op en hoopt haar ‘magie’ weer te kunnen laten zien op de mass start.

Peveri is niet de enige schaatsster die op de deur klopt. Naast de plakken van Ghiotto en de mannen ploegenachtervolging komen er verschillende Italianen op die zich mengen in de strijd om de top-10 op de internationale toernooien. “We zijn nu met zoveel verschillende vrouwen. Bizar, want zes jaar geleden was ik alleen. Ik ben blij dat we met steeds meer zijn. We profiteren van elkaar tijdens de trainingen en motiveren elkaar. Een mooie beweging, want het is voor veel Italianen lastig over te stappen van inlineskaten naar schaatsen door de kosten en de moeite die ze moeten doen om bij een ijsbaan te komen.”

Francesca Lollobrigida, 33 jaar
Drie keer op Spelen actief, zilver (3000 meter) en brons (mass start) in 2022.
Al in 2014 mocht Francesca Lollobrigida meedoen aan het grootste wintersportevenement ter wereld. Maar deze editie van 2026 wordt voor haar extra speciaal, want haar zoon zal toeschouwer zijn. “Ik zal zeker wat druk voelen voor de Spelen in eigen land, maar waar ik de vorige keren erheen ging om medailles te halen, wil ik nu de bijzondere route afleggen van een topsportster die ook moeder is. Ik wil een voorbeeld zijn voor andere vrouwen, zodat zij zien dat je niet hoeft te kiezen tussen een kinderwens en een topsportcarrière.”

“In Italië is alles momenteel nog rustig, maar ik weet zeker dat de media binnen een paar maanden meer interesse krijgen in de Spelen en in atleten zoals ik die al medailles hebben gewonnen bij vorige edities.”

Michele Malfatti, 29 jaar
Een keer actief op Spelen, zevende op ploegenachtervolging in Beijing.
Michele Malfatti is een onmisbaar wagonnetje in de gouden ploegenachtervolgingstrein. “We willen de goede resultaten vasthouden tot en met de Spelen. Het doel is om daar goud te pakken voor het oog van heel Italië. Ik ben zo blij dat de Winterspelen in ons land zijn, meer kan je niet wensen als atleet. Nu ze steeds dichterbij komen, schieten ze vaak door mijn gedachten. Al zal het ook voor extra druk zorgen, maar die probeer ik voorlopig weg te duwen. Er is nog voldoende tijd om mezelf te verbeteren.”

Naast zijn belangrijke rol in de ploegenachtervolging ontwikkelt Malfatti zich ook op de individuele onderdelen en kruipt hij op de langste afstanden richting het podium. “Als Italiaanse ploeg zijn we allemaal op een laag niveau begonnen en als team zijn we vervolgens gegroeid. Bovendien is er dankzij de Spelen de afgelopen jaren meer geld geïnvesteerd in het schaatsen, waardoor we meer trainingskampen hebben kunnen doen in zowel de zomer als de winter.”

Als Malfatti zijn groei doorzet, lijkt hij zeker van zijn tweede Spelen. “In Pyeongchang was ik reserve, vier jaar later in Beijing deed ik mee aan vier onderdelen. Er kwamen zoveel emoties vrij. Ondanks de coronapandemie heerste er een geweldige atmosfeer met atleten uit allerlei sporten en ik was blij met mijn resultaten. Vier jaar later wil ik die prestaties verbeteren. Al mijn familie en vrienden op de tribune zullen mij extra kracht geven en zorgen voor meer emoties.”