"Ik zat zo in de flow, ik dacht: ik hoef nog maar één rondje, snel aanzetten!", zegt de jongste junioren-wereldkampioene Allround ooit, nog bruisend van de adrenaline, over haar afsluitende 3 kilometer. "Ik had een dik pr met vier seconden." Het was het gevoel dat ze vanaf het eerste moment te pakken had, toen ze op de voor haar altijd lastige 500 meter het toernooi met een zilveren medaille opende.
Ze wilde het ook, wist dat het kon na haar voortreffelijke NK in Groningen, waar ze Jade Groenewoud, de wereldkampioene van vorig jaar, versloeg. "Het was niet onmogelijk", besefte ze zich. En ze had ook iets recht te zetten, vindt ze zelf, na het junioren-WK Shorttrack in Dresden, waar ze geen enkele prijs pakte. En dat is niet waar ze de baan voor opgaat. "Ik wilde wel naar huis gaan met iets. Het shorttrack is zogezegd waardeloos verlopen, ik wilde dat het anders verliep. Ik had het idee van: ik wil wel even wat gaan halen nu."
Die flow, die fantastische vibe die ze op de openingsafstand voelde, zette ze door op de volgende afstanden. "De 1500 meter zat ik in de laatste rit en zag dat iedereen rond de 2 minuten reed. Toen dacht ik: dat moet ik gewoon halen. Tijdens de race was ik een beetje aan het luisteren welke rondetijden ik had. Ik zit goed, ik zit goed, nu doorrijden. Finishen, finishen, dacht ik. Dan kom je over de finish en zit je er dik onder. Dat geeft zo’n goed gevoel."