Een 3000 meter is een pijnlijke bedoening. Ruim zeven ronden rijden aan je limiet is niet niks, laat staan als het na vijf ronden in je rug schiet. Ragne Wiklund kan er na zaterdag over meepraten. De Noorse won voor de vijfde keer een wereldbeker in Tomaszow Mazowiecki, maar werd na haar winnende rit met een rolstoel het middenterrein afgedragen.
Zelf kon ze wel weer lopen, vond ze. Druk gebarend en de pijn weglachend zei ze tegen de Poolse medische hulp dat die rolstoel wel weer opgeborgen kon worden. Daar was geen sprake van. De EHBO’ers namen haar mee voor een grondige controle. Haar coach Bjarne Rykkje kon voor de camera van de NOS nog geen uitsluitsel geven over de aard van de kwetsuur.
“Het is stijf en pijnlijk”, sprak hij. “We moeten er naar kijken en kunnen er nu nog weinig over zeggen. We moeten er zo snel mogelijk weer vanaf komen.” Wel kon hij melden dat de 24-jarige Noorse vaker rugproblemen heeft gehad. “De vorige keren kon ze de week erna gewoon weer rijden.”
Achter Wiklund eindigde Merel Conijn voor het eerst in haar carrière op het wereldbekerpodium van een 3000 meter. De spring-in-‘t-veld voelde echter ook de pijn in haar benen. “Het begon goed, maar mijn benen schoten vol. Dan ben ik op zoek naar mijn ritme en slag.” De rondetijden kwamen niet vanzelf op het zware Poolse ijs, maar op het eind maakte Conijn nog veel tijd goed.
Dat de omstandigheden op de sprint niet bepaald beter waren, bleek wel uit de tijden op de 1000 meter. De enige rijders die zich daar niets van aantrokken waren Miho Takagi en Jordan Stolz. Die laatste verbrak het baanrecord van Wesly Dijs, terwijl Takagi slechts enkele honderdsten toegaf op het record van Brittany Bowe.
Voor Nederland eindigde Suzanne Schulting net buiten de prijzen. Haar vierde plaats was extra zuur aangezien ze op vijf honderdsten strandde van de zilveren Rio Yamada. Bij de mannen wist Kjeld Nuis net naar het zilver te sprinten. In de laatste binnenbocht wist hij ondanks een aantal fikse missers af te rekenen met Cooper McLeod. Zijn eindtijd was nipt sneller dan Zhongyan Ning en daarmee goed voor een tweede plek achter Stolz. Eerder op de dag was er ook al Nederlands succes in de B-groep, die werd gewonnen door Serge Yoro in 1.09,37.
De zilveren medaille was gelijk ook het Nederlandse lichtpuntje op de lange afstanden. Marijke Groenewoud noteerde een vierde plaats, maar bij de mannen was het lang zoeken naar de eerste man in het oranje. Marwin Talsma eindigde als achtste, op bijna tien seconden van winnaar Sander Eitrem.
Waar Chris Huizinga en Beau Snellink het gat dat Patrick Roest dit seizoen achterliet aardig hebben gevuld, bleek de spoeling bij hun afwezigheid flinterdun. De Essent-mannen zaaiden na afloop van de Daikin NK Afstanden al twijfel over hun deelname in Polen en waren een dag later inderdaad al in de Spaanse zon op de fiets te zien. Het was een vooropgezet plan dat hen over een paar weken naar WK-goud in Hamar.
Of dat plan zal resulteren in een (gouden) medaille, valt nog te bezien. De top is breed op de lange afstanden, met ook Davide Ghiotto en Metodej Jilek die serieus meedoen om de titels. Ook zij trainen door tijdens dit zware wereldbekerweekend, dat zij in tegenstelling tot de Nederlandse mannen alsnog rijden om de vorm aan te scherpen. Daarnaast is de geldpot die de ISU voor de klassementswinnaars ze ook wel wat waard.
De Nederlandse WK-gangers die wel in Polen aanwezig waren, trainden ook flink door. “Het is best veel allemaal”, sprak Conijn, die in Hamar uit zal komen op de drie en vijf kilometer. “Het NK was vorig weekend, dus je moet ergens je arbeid nog doen. Wel stond ik relaxter aan de start dan afgelopen weken. Je kan je niet elke week helemaal gek maken. Voor het NK was ik een week zenuwachtig, dat was nu gelukkig niet zo.”
De volledige uitslagen vind je hier.
