Die zenuwen zijn geen beperking voor de jonge rijdster van Team LottoNL-Jumbo. "Ik ga harder rijden als ik nerveus ben", lacht ze. "Maar ik weet niet waar ik sta. Dat is wel spannend."

Er staat in feite weinig druk op voor De Neeling, want de deelname aan het WK en ook haar Nederlandse titel sprint kwamen als een verrassing. Ze vindt zichzelf een 1000 en 1500-meterspecialiste en verwacht op de komende jaren juist meer de nadruk op de 3000 dan de 500 meter te leggen.

Ze heeft van nature te weinig snelheid in de opening, maar wel een goed duurvermogen. Dat kan haar in Seoul wel eens in de kaart spelen, want de Taerung-ijsbaan is niet bepaald snel. Het zal, daar zijn alle Nederlandse rijdsters het over eens, aankomen op de laatste ronde van de twee duizend meters. Wie die goed doorkomt heeft de sleutel tot succes in handen.

Zo'n sterke slotronde is eerder te verwachten van de rijdsters die ook een goede 1500 meter kunnen rijden en niet het verschil op de 500 meter moeten maken. "Het is voor mij wel mooi dat het ijs voor 'trage sprinters' is", zegt De Neeling lachend. "Ik moet zorgen dat ik technisch goed rijd en de laatste ronde zonder al te veel verval rijd."

Dat ze nationaal kampioene is, betekent niet dat ze verwacht als beste Nederlandse te eindigen in Seoul. Op het KPN NK ontbrak Jorien ter Mors en verbaasde ze zichzelf. “Dat NK was een momentopname. Ik ben wel een van de besten, maar ik had niet eens op het podium gereden.”

Ondanks de spanning voor haar WK-debuut geniet De Neeling wel van de stad waarin ze terechtgekomen is. Vanuit het luxe hotel van de schaatsers heeft ze schitterend uitzicht over de rivier de Han. Het doet haar een klein beetje aan huis denken. "Ik vind het een hele vette stad. Het is heel veel groter dan Rotterdam, maar met die rivier lijkt het er wel op. En de moderne hoogbouw vind ik heel gaaf."