Meer dan honderd kinderen, met allemaal een hoog schattigheidsgehalte. Kijk daar maar eens doorheen. Kinderen die meer bezig zijn met het zoeken van papa en mama op de tribune dan met het schaatsen zelf en als ze die dan tegen het einde van hun kür eindelijk gevonden hebben, uitbundig beginnen te zwaaien.
Kinderen die hun kür vergeten en in tranen uitbarsten, meer meelijwekkend dan schattig. En dan nog de kinderen die zo ontzettend in hun nopjes zijn met hun knalroze tutuutje terwijl ze geen meter maken, dat je direct begrijpt waarom de sport als tuttig bestempeld wordt. Het zijn ook vaak de kinderen die niet lang blijven schaatsen, want trainen betekent blauwe plekken en dat matcht niet met roze en tutuutjes.
Gelukkig zijn er ook een heleboel kinderen die enthousiast hun uiterste best doen en daarbij is er soms eentje waarvan je denkt ‘als die nu eens de juiste trainingen voorgeschoteld krijgt, dan kan er misschien wel een toppertje uit voort komen.’ Je ziet iets glimmen onder het oppervlak, maar het heeft nog wel een flinke slijpbeurt nodig. Een ruwe diamant (www.sportenkennis.nl).
Maar wat maakt nu dat je zoiets denkt? Gek genoeg gaat het vaak niet om degenen die hoog scoren op een wedstrijd. En daarmee wil ik niet zeggen dat de jury het mis heeft. Hardlopers blijken in veel sporten vaak doodlopers, zo kwamen we tot de ontdekking tijdens de trainerscursus. Bij langebaanschaatsen en shorttrack liegt de tijdwaarneming niet, dus laten we deze keer de jurybeoordeling bij het kunstschaatsen ook buiten beschouwing laten. Resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst. Dat maakt scouten ook zo’n bijzondere en lastige opdracht.
Krachtsverschil en gemaakte kilometers spelen een rol in de status van de ontwikkeling van rijders. Je beoordeelt dus niet wie er op dat moment het beste is, maar wie de mogelijkheden heeft zich verder te ontwikkelen: fysieke mogelijkheden en een natuurlijk gevoel voor beweging. Toch is de huidige ontwikkeling niet uit te vlakken, want als je pas op latere leeftijd begint, dan wordt het in het kunstrijden heel lastig nog aan de top te komen. Talent of niet.
Maar met talent alleen ben je er nog lang niet. Plezier hebben in de sport en keihard willen trainen, zijn net zo belangrijk. En een ‘goed hoofd’, mentale weerbaarheid op alle fronten. Stiekem kijk ik dus niet alleen naar wat er tijdens de Martinibokaal op het ijs gebeurt, maar ook daarbuiten. Oren en ogen open, ik ben benieuwd.