Haar vrolijkheid moet niet verkeerd worden begrepen. De Vries is wel degelijk serieus met haar wedstrijden bezig, benadrukt ze. "Ik vind alle races die ik op dit internationaal niveau rijd heel belangrijk."
Ze is niet ongeconcentreerd, vindt ze. "Ik voel me nog wel steeds onbevangen", zegt ze. "Elke keer is het weer een nieuw toernooi, een nieuwe wedstrijd."
Die onbevangenheid wordt ook ingegeven door De Vries' onzekerheid over haar eigen niveau. "Ik weet niet precies hoe ik er voor sta. Met de Nederlandse vrouwen zijn we op dit moment heel sterk en als we het net zo doen als op het EK, dan hoor je mij niet klagen."
"Maar ik weet niet zo goed wat ik kan verwachten. Sábliková doet natuurlijk niet mee, maar de vraag is wel wat Nesbitt en Pechstein nog kunnen. Nesbitt kwam vorig jaar in Moskou de tweede dag nog goed door."
Die twijfel of onzekerheid onderscheidt De Vries van haar teamgenoten bij TVM. Die kunnen bogen op veel meer ervaring dan zij. "Zij zitten al tien jaar in dit circuit en ik pas anderhalf."
En dus richt De Vries zich op een medaille. "Ook al heb ik zilver gehaald op het EK, toch zou ik nu ook met brons tevreden zijn."