Hij komt met een medaille, bos bloemen en een enorme lauwerkrans van het erepodium. Familie en vrienden omringen de kersverse kampioen. Dijs lacht breed: “Nee, die krans is niet zo zwaar.” Hij trekt het ding nonchalant nog wat hoger op zijn schouders. Hij vervolgt: “Het ging lekker. Ik moest natuurlijk nog wel Patrick Roest en Kevin Schelling voorblijven, maar ik wist dat dat wel zou lukken.”
Dijs is verreweg de beste Junior-C, maar waar zijn specialisme ligt is nog niet helemaal duidelijk. Hij reed op het NK een formidabele 500 en een nog betere 1500. Ook heeft de pas 15-jarige al een 10 kilometertijd achter zijn naam staan. Het is lastig te zeggen wat hij is, een sprinter of een stayer.
Zelf vindt hij dat ook. “Ik lijk, denk ik, meer op Shani Davis dan op Sven Kramer. Ik ben vooral goed op de middellange afstanden. Maar ook de langere vind ik mooi.”
Dijs ziet vooral op de 500 meter ruimte voor verbetering. “Mijn start is niet super.” Dat weerhoudt hem er niet van om aan het NK Supersprint mee te doen. Daar staat dan wel weer tegenover dat hij ook op het NK Marathon aan de start zal verschijnen. Of hij een alleskunner is, moet de toekomst nog uitwijzen. Hij is in ieder geval een 'alleswiller'.
Volgend seizoen zal Dijs B-Junior zijn. Met zijn tijden van dit weekend zou hij daar nu al redelijk hoge ogen gooien. Er ligt over twaalf maanden weer een titel in het verschiet, hoopt hij. “Maar dan moet ik wel hard doorrijden", stelt hij droogjes vast.