'Echt een groep geworden'

Cor Koch was zelf altijd fanatiek in alle mogelijke balsporten. Deed bijvoorbeeld fanatiek aan voetbal en tennis. Met schaatsen had hij nog vrij weinig – totdat hij een dochter kreeg. "Zij wilde gaan sporten. We hadden afgesproken dat ze eerst haar zwemdiploma’s zou halen, en dan een andere sport mocht uitkiezen."

Nadat ze via een kennismakingscursus bij het shorttrack beland was in Utrecht, wilde ze na een training toch eens blijven kijken bij de kunstschaatsers. "Ze was er helemaal weg van." Eenmaal aangesloten bij die vereniging bleek dat deze vooral op de recreatieve sport was gericht. "Wij, en een aantal andere ouders, wilden het aanwezige talent de kans geven zich door te ontwikkelen en besloten uit de bestaande vereniging, een nieuwe club op te richten. Zo is in 2004 Kunstschaatsvereniging Midden Nederland ontstaan. Ook nu ben ik nog algemeen bestuurslid."

De club bestaat nu dus bijna zeven jaar. Hoe heeft het initiatief zich ontwikkeld?
"We begonnen met negen kinderen, maar zijn snel gaan groeien. Zeker programma’s als Sterren Dansen op het IJs hebben voor veel toeloop gezorgd. Tot op de dag van vandaag is het gelukt leden vast te houden, ook kinderen die toch vooral recreatief wilden kunstrijden en normaal gesproken niet lang zouden blijven."

"Waar bij andere verenigingen soms weinig aandacht voor deze rijders is, hebben wij toch geprobeerd ze te binden. Door ze bijvoorbeeld de mogelijkheid te geven vaker te trainen, worden ze vanzelf fanatieker. Ook hebben we eind 2006 voor het eerst een NK kunstrijden in Utrecht weten binnen te halen."

Wat zijn jouw precieze taken binnen het geheel?
"Dat is lastig te zeggen, omdat we tot en met afgelopen seizoen maar met vier mensen het bestuur vormden deed iedereen eigenlijk van alles. Van de mensen die bij het oprichten van de vereniging betrokken waren, ben ik als enige nog over. Mijn taken variëren van baancommissiewerk, een functie in de gewestelijke technische commissie van Noord-Holland / Utrecht en het regelen van zomertrainingen tot het organiseren van wedstrijden en een Sinterklaasfeest bij de vereniging. Alles natuurlijk samen met andere bestuursleden en vrijwilligers."

"Sinds kort zijn we met meer bestuursleden en zal daar meer structuur in komen. Het geeft enerzijds meer ruimte om gezamenlijk meer dingen op te pakken, en anderzijds de focus te verdelen door commissies beter in te richten. Dat geeft ook meer rust, want tot vorig seizoen was ik zeker 15-20 uur in de week met de vereniging bezig. Sowieso twee uur per avond en regelmatig in de weekenden, dan ben je daar al snel."

Waarop ben je het meest trots?
"Het feit dat we een club zijn gestart was aanvankelijk natuurlijk een onzekere zaak, maar inmiddels zijn we een stabiele vereniging gebleken en dat is heel mooi. Ik ben ook nog steeds heel trots op het – hiervoor al genoemde – NK in Utrecht, wat gewoon een gigantische happening is geweest, met de televisie, radio en alles erbij. Verder ben ik blij met de goede samenwerking met de andere disciplines, waarmee we eigenlijk één grote vriendenclub zijn. Tot slot is het leuk de groei van de kinderen te zien, en dat we steeds meer rijders in het NK-circuit en KNSB-circuit hebben rijden."

Zijn dat ook de dingen waar je motivatie uit haalt, zulke successen?
"Nee, motivatie haal ik niet uit echte successen, omdat die altijd maar een momentopname zijn, zeker omdat kunstrijden een jurysport is. Motivatie haal ik veel meer uit de jongste krabbelaartjes op zaterdag, die nog amper kunnen schaatsen, maar die aan het einde van de les of na een paar weken zó veel vooruitgang boeken. En de lol die ze daarin hebben."

Zijn er minder leuke dingen aan je vrijwilligerswerk?

"Jazeker, want als bestuur probeer je beslissingen in het algemeen belang te nemen en dat botst wel eens met belangen van een individu. Het is dan niet altijd makkelijk het voordeel uit te leggen dat een besluit voor de vereniging heeft, en dat kan leiden tot pittige discussies die zeker als het blijft doorsudderen vervelend kunnen zijn."

"Anderzijds heeft de waardering voor mijn inzet de overhand ten opzichte van vervelende opmerkingen. En het is heel fijn dat er nu we groter worden, ook meer vrijwilligers komen. Bij een klein clubje is de druk op de mensen van het bestuur groot, nu is het vaste ‘groepje’ dat zich inzette echt een ‘groep’ geworden."

Welke vrijwilliger wilt u graag terugzien in de 'Vrijwilliger van de Week', en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!