Jan Blokhuijsen en Koen Verweij tijdens de EK Allround in Collalbo.
En die kwam er – na dertien jaar wachten - opnieuw niet. Dat maken zelfs al die marathonwedstrijden op natuurijs niet goed. Schitterende tochten natuurlijk, maar de Elfstedentocht zou de kers op de taart zijn geweest.
Het was de zoveelste teleurstelling van dit schaatsseizoen. Het ontbreken van Sven Kramer was de eerste klap. Een schaatsseizoen zonder Kramer is alsof je tegen de zon in kijkt zonder zonnebril. Je moet er moeite voor doen om enigszins goed beeld te krijgen.En het feit dat ik stiekem meer heb genoten van het spectaculaire Red Bull Crashed Ice dan alle langebaantoernooien bij elkaar zegt genoeg. Na lang peinzen kwam de conclusie prompt tevoorschijn: de sensatie gaat gewoon nog komen.
En dat moet aankomend weekend in Calgary gaan gebeuren. Ik vestig bij de WK Allround de hoop op Jan Blokhuijsen, Koen Verweij en Wouter Olde Heuvel. In het Italiaanse Collalbo lieten de jonge mannen al zien dat zij op Europees niveau konden meekomen. Nu is het aan hen om de Nederlandse eer hoog te houden in dit schaatsseizoen. Het kan niet zo zijn dat de Nederlandse mannen op de EK’s en WK’s zonder gouden medaille blijven. Nu is de grote vraag natuurlijk: is een van de drie heren in staat om Shani Davis van de eerste plek af te houden?
Laten we het hopen. Een mindere dag van Davis en een topweekend van de Nederlanders kan zo maar voor een sensationeel WK gaan zorgen. Ik kijk ernaar uit om de verbolgen en verbaasde blik van Davis te zien als hij geklopt wordt door een brutale Blokhuijsen, een gemotiveerde Olde Heuvel of een geniepige Verweij. Tongetje uit de mond bij één van de Nederlanders, een knipoog naar de coach, een lach in de camera en een sarcastisch schouderklopje bij de Amerikaan.
Wie dat dan gaat doen maakt mij niet uit, al zou ik mijn geld op Blokhuijsen zetten. Een gouden plak zou veel goedmaken. We kunnen dan alvast – want het seizoen duurt nog even – alsnog tevreden terugblikken op dit seizoen. Want naast de eventuele gouden plak op een WK (met ook de WK afstanden in maart in het vooruitzicht), viel er bij de World Cups ook nog wat te juichen aan het Nederlandse front. De tijd is kort, maar misschien hebben onze mannen diesel aan de ijzers gesmeerd en komen ze wat langzaam op gang.
Het moet nu gaan gebeuren. Alles geven, genieten en daarna kunnen we vol verwachting uitkijken naar de comeback van Kramer. En oja, weer maandenlang dromen over die Elfstedentocht die helaas toch nooit meer gaat komen.
Jitse Bos is redacteur van schaatsen.nl