Een welkom virus
Hoe kun je een column over kunstrijden schrijven op het moment dat heel Nederland in rep en roer is vanwege misschien wel een Elfstedentocht?
Hotels in Friesland zitten vol met voorlopige reserveringen. Werkafspraken worden afgezegd om de route te verkennen. Rijdt Sven Kramer het WK Allround of de Elfstedentocht?
Zelfs de zondagsrust mag opgeofferd worden als dat de enige dag is dat de tocht der tochten verreden kan worden. En als het maandag wordt, krijgen kinderen dan ijsvrij?
Nederland heeft de koorts te pakken, behorend bij een intussen bijna zeldzaam virus: natuurijs. Het is gelukkig een virus waar we graag aan lijden en waarvan we het ook niet erg vinden als het lang aanhoudt. Dat Nederland een schaatsland is, en niet alleen in de topsport, moge duidelijk zijn.
Nederland houdt van schaatsen, en dan vooral van buiten schaatsen. Met een paar dagen ijs zijn we al heel tevreden. Toch wordt het pas echt spannend als de woorden ‘It geat on’ in de lucht gonzen. Het aantal uitvallers op de alternatieve Elfstedentocht was groter dan ooit. Waren de omstandigheden zo zwaar of spaarden ze zich voor de beruchte 200 kilometer in Friesland?
Er is volgens mij geen enkele sport die zo beïnvloed wordt door het weer als het schaatsen op natuurijs. Tenminste, bij hevige regenval en rivieren die buiten hun overs treden, is er niemand die in allerijl zijn zwembroek uit de kast trekt en roept ‘kom op, ik ga eens lekker een eind buiten zwemmen nu het kan’. Nee, dan natuurijs, op Marktplaats zijn geen schaatsen meer te verkrijgen!
Ooit verreden ook de kunstrijders hun wedstrijden op bevroren meren. Dat gebeurt al lang niet meer. Nu ook de lucht vanaf het middenterrein van De Scheg in Deventer niet meer te zien is, schaatsen we zelfs helemaal niet meer buiten in Nederland.
Het had z’n charme, maar om tegen de wind in een dubbel axel te springen, viel niet mee. En om in je mooie, maar ontzettend koude schaatspakje, de regen te trotseren, was ook niet echt uitnodigend.
Houden we als kunstrijders dan echt niet van natuurijs? Ik weet niet of ik voor iedereen spreek, maar volgens mij wel! Gewoon een paar oude schaatsen aan en dan genieten van de kou en de zon op je gezicht. Schaatspakje verruilen voor een skipak en goed opletten voor scheuren en takken in het ijs.
Niet teveel prijsgeven van je pirouettes en sprongen, maar wel genoeg om een schare mensen om je heen te verzamelen die vol bewondering staan te kijken. Niks geen glitter en glamour.
Pure sport zoals het bedoeld is. De perfecte marketing voor het kunstrijden. En de kansen dienen zich aan. Iedereen moet straks toch wat met die schaatsen die ze nu voor een veel te hoog bedrag van Marktplaats hebben gehaald?