Vrolijk gas geven. Dat is het motto waarmee de Zuilichemse van 25 deze skeelerzomer kleur geeft aan de races die ze rijdt. Hoe groter het slagveld, des te prachtiger het wordt. Van Maaren moet slopen, wil ze ooit winnen. In een eindsprint heeft ze niets te zoeken. “En al helemaal niet wanneer Marijke erbij is…”, zegt de marketingdeskundige bij een Heerenveens bedrijf in brandstofopslagtanks.
De naam Marijke hoort bij Groenewoud, momenteel de beste vrouw in de landelijke marathons. Ze is niet alleen erg rap, maar schuwt evenmin om koers te maken. “Met haar erbij is het lastig voor haar te finishen. We hebben het er weleens over in onze ploeg hoe we dit probleem kunnen oplossen. Dan is het al snel van ‘niet met haar naar de streep rijden’. In de praktijk valt dat erg tegen”, klinkt het lachend. "Marijke houdt me goed in de gaten, merk ik. Wat dat betreft ben ik erg blij met een initiatief als de Vierdaagse. Zo’n reeks van wedstrijden achter elkaar wordt een uitputtingsslag voor iedereen. Hoe zwaarder, hoe beter voor mij.”
In alle vier Reggeborgh Marathon Inline Cup-wedstrijden zat ze bij de eersten. Tweede in Steenwijk (achter Groenewoud), vierde in Oldebroek (de enige die iemand anders won, namelijk ploegmaat Ineke Dedden), derde in Amersfoort en opnieuw tweede in Nijelamer. “Ik kan daarom niet beweren dat het slecht gaat. Doe ik mee, dan maak ik steeds kans op een podiumplek. En dat ik nog geen enkele keer eerste ben geweest, is jammer. Meer niet. Het is niet dat ik langzamerhand mentaal in de put beland. Hahaha, welnee, skeeleren is te mooi en de sfeer eromheen super relaxt, maar ik doe het om een betere rijdster te worden, bijvoorbeeld op het vlak van snelheid. Komende winter wil ik een stap vooruit doen als marathonschaatsster zodat ik eindelijk om overwinningen kan vechten. Op een NK marathon bij de jeugd na ben ik daar nog niet in geslaagd.”
Van Maaren en haar ploeggenotes van BDM-BTZ (voorheen Palet Vastgoedonderhoud) Dedden, Merel Bosma en Esther Kiel trainen met de mannen van Okay-KPMS powered by Bouw & Techniek en die van Team Sprog. “Dat moet ons team meer snelheid geven. Ik ben ervan overtuigd dat ik daardoor harder zal rijden, ook tijdens de finales en de sprints. Het ligt me goed en ik word er fitter van.”
In feite trekt ze de lijn door van de voorbije winter. Op het natuurijs van Luleå veegde Dedden iedereen aan de kant, terwijl Van Maaren zich alle dagen in de top-vijf nestelde. Die opsteker kon ze prima gebruiken, na maandenlang rustig aan te hebben moeten doen vanwege een hersenschudding, opgelopen op de EK inlineskaten. “Daar heb ik lang van moeten herstellen. Gelukkig ben ik weer de oude Elsemieke geworden. Omdat we door corona gedurende de wintermaanden sowieso weinig tot geen trainingsmogelijkheden hadden op het ijs, ging ik meer skaten. Dankzij mijn skeelerstatus van NOC*NSF mocht ik ondertussen wel op de baan rijden. Die trainingen leidden ertoe dat ik me dit voorjaar voor wedstrijden inschreef. Ik had echt behoefte aan competitie.”
En onderhand stiekem toch ook een beetje aan iets winnen, Elsemieke?