Even werd er in Alkmaar gefluisterd dat de teleurgestelde Ensing niet naar de kaasstad zou komen voor de cupfinale, maar dat bleek gelukkig niet zo. ’’Die cup winnen is iets speciaals, dat ik een keer wilde meemaken. Ik ben blij dat ik in Alkmaar was’’, stelde Ensing, die daarvoor wel een en ander moest regelen. ’’We hadden zaterdag ook de ploegpresentatie van mijn wielerteam Parkhotel Valkenburg, dat was niet te combineren. Gelukkig vonden die meiden dat ik in Alkmaar moest zijn om de cup op te halen, en ik ben dankbaar dat ze me die kans hebben gegeven.’’
In de koers reed Ensing haar eigen wedstrijd, zoals altijd. Niet de focus op rivale Iris van der Stelt, maar gewoon rijden. ’’Op het moment dat er een kopgroep van negen meiden een rondje pakt, weet je dat ‘t klaar is, dat je kan feestvieren.’’
Het winnen van de KPN Marathon Cup geeft haar veel voldoening. ’’Absoluut. Als je de mooie namen ziet van rijders die ooit die cup hebben gewonnen, en weet dat je daar nu tussen staat, dat is geweldig. Maar ik ben ook eerlijk. Ik heb ‘m nu een keer gewonnen en ik zal er volgend jaar niet weer voor gaan rijden.’’
Dat ze de terechte winnares is, daarover zal niemand twisten. Ook Janneke Ensing zelf niet. Alleen haar zes zeges zijn al een mooi bewijs, maar zelf keek ze nog even verder. ’’Ik heb het nagezocht. In alle wedstrijden waarin ik ben gestart, is een zesde plaats mijn slechtste uitslag. De rest heb ik allemaal podium gereden. Dan doe je het toch nog slecht.’’
Des te harder kwam woensdag de mededeling aan dat er volgend seizoen voor haar geen plaats meer is in de plannen van haar ploeg Athleteshop.nl. ’’Ik vond dat heel verrassend, maar daarnaast vond ik ook de manier waarop ik de boodschap kreeg niet kunnen. Pal na de laatste wedstrijd in Assen, die voor mij op mijn thuisbaan heel speciaal was, met veel mensen waarmee we dat nog even zouden vieren. Dat zat er niet meer in. Het deed echt wat met me. Ik heb altijd met plezier in deze ploeg gereden, nooit onenigheid gehad, altijd gepresteerd. Het kwam hard aan.’’
De reden is voor ploegleider Martijn Kromkamp echter duidelijk. Hij wil na dit schaatsseizoen een andere koers varen en daarin past Ensing niet. ’’Het is een keuze. Wij willen volgend jaar het ijs op met een groep die het hele jaar met elkaar traint, samenwerkt en hetzelfde doel nastreeft. Van de andere rijdsters is dat commitment er wel, maar Ensing heeft aangegeven dat voor haar het wielrennen zo zwaar weeg dat ze daarvoor het schaatsen niet opzij wil zetten. Dat respecteer ik volledig. Janneke heeft een schitterende wielerloopbaan waarin ik haar alles gun, maar het past niet in het beeld zoals wij dat voor ogen hebben.’’
Ensing heeft duidelijk moeite met die uitleg. ’’Er zijn meer meiden die fietsen, terwijl Francesca Lollobrigida veel inlinewedstrijden rijdt en vaak in Italië is. Ik ben benieuwd of ze er echt in slagen die ploeg de hele zomer bij elkaar te krijgen. Als dat lukt, prima, maar ik heb mijn twijfels.’’
Ook de communicatie over de besluitvorming zit haar dwars. Haar, zegt Ensing, is eigenlijk verder nooit iets gevraagd. ’’Niemand heeft gevraagd of ik in die nieuwe plannen wellicht ook een weg kon vinden, of ik misschien een manier zag om wel samen te kunnen trainen. Die communicatie had ik heel belangrijk gevonden. En het rare is dat iSkate (overkoepelende organisatie van Athleteshop.nl, EK) ook van niets wist. Ik heb donderdag meteen gebeld met Yuri Solinger en hij wist niets. Voor mij was dat in ieder geval de fijne bevestiging dat iSkate me ook niet weg wilde hebben. Ook niet alle meiden waren op de hoogte. Echt jammer dat het zo loopt.’’
Dat Solinger niet op de hoogte was, kwam volgens Kromkamp door niet goed verlopen interne communicatie binnen iSkate. ’’Ik heb steeds contact gehad met technisch directeur Rhian Ket. Hij was op de hoogte.’’
Kromkamp begrijpt wel de verbazing over het wegsturen van de beste schaatsster in het peloton dit seizoen. Ensing boekte zes zeges en won de cup. ‘’Ze is niet de eerste de beste, dat weet ik heel goed. Ik heb haar dit seizoen vaker een machine genoemd, omdat ze niet ophoudt, altijd maar doorgaat en beresterk is. Maar ze wint ook wedstrijden door het team waar ze in zit. Als ze alles in haar eentje had gewonnen, was het misschien een ander verhaal. Aan de andere kant heeft Ensing ook teamgenoten aan zeges geholpen, dat gaat over en weer. Maar punt is gewoon dat ze na de jaarwisseling bijna niks heeft gereden en ook vaak niet bij trainingen was. Dat willen we volgend jaar anders. Achter die insteek staat verder iedereen, dus daar gaan we mee verder.’’
Voor Ensing komt het einde van het seizoen niettemin op een wrange manier, net als bij Ingmar Berga. ’’Ik verheugde me echt op de finale in Alkmaar, maar uiteidelijk heb ik me ertoe moeten zetten te gaan. Ik ben zelfs bewust heel laat gekomen, had er even geen zin in bij het team te zijn. Jammer dat zoiets toch een flinke domper is op een dag die zo mooi had moeten zijn.’’