Janneke Ensing (27) kon altijd al aardig fietsen, daarvan was iedereen zich wel bewust. Niet voor niets koerste ze in UCI Team van Boels-Dolmans mee in het peloton van de wereldbekers, aan de zijde van de grote rensters op deze aarde. En niet onverdienstelijk. Ensing reed top tien in Gent-Wevelgem en eindigde met haar equipe als negende op het WK Ploegentijdrit, vorig jaar in Valkenburg.
Maar ze zette haar ambities op de fiets in de ijskast voor haar droom op de schaats. Met een plek in de formatie van Liga ging die in vervulling, maar na een jaar was het over. "Een enorme teleurstelling", zegt Ensing. "Ik was meteen helemaal klaar met schaatsen." Ze deed maanden niets, stapte vervolgens op verzoek van Sandra ‘t Hart in bij de marathonploeg van Schaats met Hart, maar gaf haar geen enkele garantie. "Ik wist niet of ik veel zou rijden."
Dat deed ze uiteindelijk wel, met succes en met plezier. Ensing boekte zelfs twee mooie overwinningen en is nog altijd leidster in het klassement. "De marathons hebben me weer lol in het schaatsen gebracht en voor mij de bevestiging gebracht dat ik kan winnen, ook in sprints. Achteraf ben ik Sandra heel dankbaar voor haar verzoek."
Maar het is nu zoals Ensing meteen al kenbaar maakte: garanties voor een heel seizoen marathonschaatsen kon ze niet geven. Terecht, zo blijkt. Haar oude ploeg Boels-Dolmans ontving haar weer met open armen, en nu maakt Ensing een andere keuze dan anderhalf jaar geleden. "Fietsen wordt het hoofddoel", stelt Ensing onomwonden.
"Die keuze heb ik maanden geleden al gemaakt. Eerst was ik ook helemaal niet van plan nog te gaan schaatsen, maar ik ben blij dat ik dat alsnog heb gedaan. Het is ook niet gezegd dat ik helemaal geen marathons meer rijd.Ik ga overleggen wat er nog kan, maar feit is dat we deze maand en januari en februari met trainingskampen zitten. Dat wordt dus puzzelen."
Dat ze het oranje leiderspak moet opgeven, staat vrijwel vast. Het doet Ensing pijn. "Ik vind het supermooi dat pak te dragen, maar ik heb nu een hoger doel. Marathonschaatsen kan ik ook over een paar jaar nog. In het wielrennen moet ik gewoon nu mijn kans grijpen."
Dat mag Ensing doen in een ploeg die er niet om liegt. De trots druipt er vanaf als ze vertelt met wie ze mag trainen en koersen. "Ellen van Dijk, de wereldkampioene tijdrijden, Lizzy Armitstead, winnares van olympisch zilver op de weg, Emma Trott, Lucy Martin en Adrie Visser. Da’s toch geweldig als je die namen ziet?"
Maar, zoals gezegd, Ensing heeft zelf ook haar specifieke kwaliteiten. Die kan ze met al haar ervaring inmiddels aardig benoemen. "Korte klimmetjes liggen me altijd prima, al moeten ze nu nog zeker niet te lang worden. Daarvoor ben ik op dit moment nog iets te zwaar. Maar ik moet het vooral hebben van het tijdrijden. Daar ben ik goed in en daar ga ik de komende maanden ook zeker keihard voor trainen. Bij deze ploeg krijg ik daar alle gelegenheid voor. Er komt een speciale tijdritfiets en we gaan er specifiek op trainen. Als je dat dan ook nog eens mag doen aan de zijde van de wereldkampioene tijdrijden, dan is dat alleen maar geweldig. Ik kan echt nog een heleboel leren van Ellen van Dijk."
Ensing heeft het eerste trainingskamp inmiddels achter de rug. Dat was gewoon in Nederland, maar daarin komt snel verandering. "De komende maanden zitten we toch regelmatig in Spanje, in Calpe. Prachtig gebied aan de Costa Blanca, waar je heerlijk kunt trainen." Daar hoopt ze zichzelf te prepareren voor de grote koersen. "Die hoop ik wel te rijden. De wereldbekerwedstrijden, de Ronde van Drenthe. Heb ik in het verleden ook al gedaan, maar ik hoop mezelf nu juist verder te ontwikkelen en nog een stap te maken."
Het marathonschaatsen verschuift dus naar het tweede plan. Als ze kan, wil ze nog rijden, maar Ensing houdt de plezierige ervaringen in het peloton vooral in haar achterhoofd voor het moment dat haar wielerloopbaan stopt. "Ik ben nog jong genoeg, weet dat ik het straks weer kan oppakken. Ik heb er de afgelopen weken zoveel lol in gehad, dat ik dat zeker zal proberen."
Maar zoals bij meer sporters geldt er één uitzondering. Als de Elfstedentocht wordt verreden, is Ensing er zeker bij. "Als die kans komt, is dat uniek. Mijn vader zei het daarom meteen al: ’Leg wel even vast dat je die wilt rijden als hij komt’. Heb ik in overleg toch maar even gedaan."