Dertien duizendsten scheidden zaterdag de winnaar en de tweede plaats bij de twaalfde Daikin Marathon Cup van het seizoen. Evert Hoolwerf was Luc ter Haar nipt te snel af, tot blijdschap van de een en frustratie van de ander. K*tzooi, was het summiere commentaar dat de rijder van Bouwselect / De Haan Westerhoff gaf. “Nipt is genoeg”, waren de woorden van de ander.
Daarna kwam er gelukkig nog meer. Hoolwerf was aan de meet namelijk redelijk zeker dat hij de overwinning binnen had en juichte erop los. “Maar ik heb ook al eens gehad dat het net andersom was. We zaten nu ook niet heel dicht bij elkaar qua breedte van de baan en dan is het iets moeilijker in te schatten.” Hij zat dit keer echter niet mis, zo bleek uit de fotofinish.
“Het duurde even voor het los barstte, maar daarna was het net als gisteravond dat het helemaal openbreekt en de koers gemaakt wordt”, luidde de analyse nadien. “De sprinters keken naar elkaar. Van Harm Visser wisten we dat hij beurs was van zijn val van gisteren en Bart had materiaalpech. Gisteren waren het al zijn ijzers, maar vandaag kwam hij erachter dat hij ook schade heeft aan zijn schoen. Het is een duur weekend voor hem, maar voor mij pakte het gunstig uit.”
De kopgroep, zonder Visser en Bart Hoolwerf dus, was dusdanig groot dat het restant van het peloton weinig meer kon uitrichten. Het was dan ook pas in het slotstuk van tien ronden dat de koers weer ontvlamde. Chiel Smit en Maikel Stam mochten nog even voor de groep uitrijden, maar Gary Hekman en Casper de Gier reden de wedstrijd vakkundig naar een sprint toe. Daarin bleek Hoolwerf uiteindelijk de rapste. Naast Ter Haar was Daan Gelling de andere man die het podium mocht betreden.
De overwinning was een mooie beloning voor de oudste van de twee gebroeders. Meerdere podiumplaatsen wist hij dit seizoen al te behalen, maar het hoogste schavot had hij nog niet bereikt. “Ik rij een heel goed seizoen, maar vaak in de combi met Bart. Hij is de snellere sprinter, dus ben ik automatisch de man die het moet aantrekken. Nu was het mijn beurt”, klonk het tevreden.
“Toen ploeggenoot Casper de Gier bij de kopgroep kwam, hadden we nog even overleg met elkaar. Ik sprak uit dat ik wilde sprinten. Dat vertrouwen had ik wel en daarna pakten we het met zijn allen op.” Het eindresultaat mocht er uiteindelijk zijn.
Mats Stoltenborg heeft aan het Brabantse tweeluik een dubbel gevoel overgehouden. De 32-jarige Hoofddorper sloot zijn periode bij Team Essent waarschijnlijk al af, nu hij te horen heeft gekregen dat zijn contract bij de formatie van ploegleider Peter de Vries niet wordt verlengd.
Volgende week of de week erna wordt de hardrijder geopereerd aan een beknelde liesslagader. Mogelijk kan hij aanstaande zaterdag in Deventer nog rijden. Als de operatie wel deze week plaatsvindt zit zijn seizoen er al op.
Vrijdagavond eindigde Stoltenborg na een aantrekkelijke koers in Eindhoven nog als derde. “Dat ik met anderhalf been op het podium zou staan, had ik aan het begin van het seizoen niet durven denken. Ik ben blij dat ik de ploeg en mezelf op deze manier heb kunnen belonen. Het is vanwege mijn blessure een lastig jaar voor me geweest.”
“Ik ben Team Essent dankbaar voor alles wat ze voor mij hebben gedaan. De ploeg is ontzettend goed voor mij geweest en andersom. We hebben mooie jaren samen beleefd, met het succesvolle afgelopen seizoen natuurlijk als absoluut hoogtepunt. Tuurlijk vind ik het jammer dat het zo eindigt, maar waar de ene deur dicht gaat, gaat er een andere open.”
Intussen kijkt het peloton alweer vooruit richting de wedstrijden op de Weissensee. Enkel de wedstrijd komende week in Deventer zit er nog tussen. Hoolwerf kijkt al uit naar het natuurijs, waar broer Bart enkel voor de Aart Koopmans Memorial aanwezig zijn. Daarna vliegt hij zeer waarschijnlijk richting Noord-Amerika voor de wereldbekers op de langebaan.
“Dan wordt het een ander spelletje”, stelt Evert. “Op natuurijs zijn de sprints toch ook anders en komen er andere mannen bovendrijven. We rijden goed, maar ook Bouwselect en A-ware zijn in de breedte heel sterk. Als ploeg zullen we niet heel veel van elkaar schelen. Wij hebben alleen het geluk dat we Bart hebben die al zes keer gewonnen heeft.”
De uitslagen uit Tilburg vind je hier.
Elke marathonschaatser droomt ervan om solo over de streep te komen. Er zijn er maar weinig die die droom in hun carrière daadwerkelijk kunnen laten uitkomen. Simon de Smit kan zich na zaterdag onderdeel van de club solowinnaars noemen. Hij schreef de beloftewedstrijd in Tilburg op zijn naam. Bram Kras was de snelste van de achtervolgers, voor Rick de Ruijgt. Kevin van der Horst behield het oranje leiderspak.
De Smit werd in zijn zegetocht uitstekend ondersteund door zijn ploeggenoten van Vector Jurian Koolhaas en Morris Witkam. Die laatste lanceerde De Smit uit het peloton, liet zich vervolgens uitzakken tot achter het peloton om zijn ploegmaat opnieuw op gang te helpen. “Hier zat zeker een plan achter”, aldus De Smit na zijn overwinning. “We wilden het een keer op een andere manier proberen door laat in de wedstrijd nog een keer vol in de aanval te gaan.”
“We gingen met zijn tweeën aan om zoveel mogelijk op het verrassingseffect te spelen en gelijk een zo groot mogelijk gat te pakken. Daarna konden we het erop wagen om mensen te laten afzakken. Ik wist niet hoe groot het gat was, maar opeens waren we er al bijna. Het is gewoon gelukt!”
De Smit, die in 2023 nog Nederlands kampioen werd bij de junioren, wist even niet of er na hem nog andere mannen een ronde voorsprong hadden genomen. “Daarom keek ik naar mijn coach en hij gaf aan dat ik de enige was. Toen wist ik dat er door de rest nog maar heel weinig aan te doen was. In de laatste twee ronden kon ik genieten.”
De overwinning van de 20-jarige De Smit komt na een tweedaagse waarin hij vrijdag al aan de topdivisie mocht proeven. Daar moest hij na ruim 80 ronden forfait geven. “Het was een zware wedstrijd. Ik reed best goed, maar kon de versnellingen op een gegeven moment niet meer aan. Geen schande denk ik, want er waren niet heel veel mensen die hem uitreden. Nu is het op naar het natuurijs. Dat wordt weer mooi, we gaan zien wat er daar inzit.”
