Er denderde dinsdagavond een TGV door de straten van Emmeloord. En die bestond eigenlijk maar uit twee wagons: Guillaume Mallevoue en Nolan Beddiaf. De twee profiteerden aanvankelijk vakkundig van het gaatje dat Fernandez liet vallen, maar met de ronde werd hun prestatie indrukwekkender. Met z’n tweetjes gaven ze een demonstratie van de Franse overmacht. De twee lapten het peloton, lapten eigenlijk iedereen behalve Crispijn Ariëns.
‘’We moesten ook wel een beetje hard doorrijden om warm te worden’’, grapte Mallevoue, die net als zijn teamgenoten was gestoken in een racepak met korte broek. ’’Misschien niet de beste optie met dit weer. Het was echt onvoorstelbaar koud. Dit ben ik in deze tijd van het jaar echt niet gewend’’, vervolgde Mallevoue, die in Bordeaux woont.
Maar Mallevoue was niet de enige die verkleumd over de streep kwam. Niels Mesu, besmeurd met modder, nat en doorkoud, kwam eveneens bibberend over de streep. ’’Het is nu kouder dan het geweest moet zijn bij de laatste Elfstedentocht’’, verzuchtte de Zeeuw, die toch wel wat gewend is.
Het paste een beetje bij de avond, die door speaker Jannes Mulder terecht werd omschreven als de Hel van Emmeloord. Slagregens, hagel en een snijdend koude wind geselden het peloton, dat al snel volledig uit elkaar viel. Grote, sterke mannen reden al na een paar rondjes geknakt rond en veel van hen hielden het al ruim voor het einde van de koers voor gezien.
Vier Fransen maakten er ook in een ander opzicht een ontluisterende avond van voor de Nederlandse concurrentie. De overheersing was volledig. Mallevoue en Beddiaf maakten die eigenlijk compleet door niet eens te sprinten voor de zege. Ze trapten eigenlijk rustig naar de streep, kwamen al vroeg overeind, en schudden al elkaars hand voor de lijn gepasseerd was. Mallevoue rolde daar min of meer toevallig als eerste overheen. De winst was duidelijk ondergeschikt aan het machtvertoon dat ze hadden laten zien. En dat maakte het misschien nog wel pijnlijker.
In het schemerduister zochten Mallevoue, Beddiaf en Fernandez het podium op, waar even later Ariëns werd gehuldigd als eerste winnaar van het leiderspak in de KNSB Marahton Cup. ’’De manager van ons team EO Skate wilde drie sterke jongens in de Nederlandse marathons hebben om er zoveel mogelijk te winnen dit jaar’’, vertelde Mallevoue. ’’Ik denk dat we goed begonnen zijn.’’
Die Nederlandse wedstrijden zijn belangrijk, stelt hij. ‘’Ze zijn veel beter dan de Franse races. Hier heb je veel sterke rijders, dat is typisch voor Nederland. Die tegenstand hebben wij nodig om beter te worden.’’ Maar als deze mannen nóg beter worden dan ze in Emmeloord al waren, klinkt dat als slecht nieuws voor de Nederlanders.