Het langebaanhart maakt een sprongetje, het shorttrackhart bloedt. Door haar enkelblessure komt Suzanne Schulting dit seizoen niet meer in actie op de discipline die haar al drie gouden olympische plakken bracht.
De blessure die Suzanne Schulting tijdens het WK in Ahoy afgelopen maart opliep, speelt haar nog te veel parten om de krappe bochten van het shorttracken probleemloos door te komen. “Ik heb mijn rechterenkel aan de binnenkant gebroken. Daar zitten schroeven in en heb ik geen last meer van”, legt Schulting uit. “Aan de buitenkant is mijn enkelband afgescheurd en daarbij is een stukje kraakbeen meegenomen. Dat levert nog steeds problemen op. Vooral bij het shorttracken, omdat dan de krachten op de enkel veel groter zijn. Zou ik blijven shorttracken, dan ontstaat er vocht en kan het uiteindelijk leiden tot een stressfactuur of chronische problemen. Dat wil ik absoluut niet. Het is heel verdrietig, maar ik heb de keuze gemaakt dit seizoen niet meer te shorttracken.”
Ze zal de komende maanden haar uren maken bij Team Essent en niet met de andere shorttrackers. “Tijdens de langebaantrainingen heb ik geen last, alleen na een heel hoge inspanning zoals een wedstrijd over 500 en 1000 meter volgt een heel lichte reactie. Bij het shorttracken heb ik veel meer starts in een weekend. Dat lukt mij nu niet. Puur vanwege medische redenen focus ik me nu op de langebaan.”
Er wordt een streep gezet door het NK, EK, World Tour en WK Shorttrack, in plaats daarvan zien we Schulting op het Daikin NK Sprint en het Daikin NK afstanden, waar ze zich hoopt te plaatsen voor het EK Sprint en het WK Langebaan. “Het is heel erg balen dat ik die shorttracktoernooien niet kan rijden, maar het biedt ook weer een nieuwe kans. Ik had al het plan om me verder te ontwikkelen op de langebaan. Nu kan ik dat verder uitbouwen. Zo kan ik misschien het onmogelijke mogelijk maken en op de Olympische Spelen aan beide disciplines deelnemen. Die gedachte zorgt voor veel positiviteit”, aldus Schulting, die nog steeds haar pijlen gericht heeft op een derde olympische shorttracktitel op de 1000 meter.
Ze maakt zich nog geen zorgen over het gebrek aan internationale shorttrackraces. “Vorig jaar heb ik ook weinig wedstrijden gereden (door vermoeidheidsklachten van het CMV-virus, red.). Bij mijn terugkeer pakte ik gelijk World Cup-medailles en stond ik in de WK-finale van de 1000 meter. Toen was ik fysiek niet eens in optimale vorm. Als ik helemaal fit ben, sta ik er gewoon met shorttrack. Dat is een fijne gedachte.”
Ondertussen houdt de 27-jarige schaatsster haar conditie prima op orde bij Essent. Afgelopen week heeft ze bij het trainingskamp in Collalbo kunnen werken aan haar inhoud, uren die ze in de zomer had moeten missen door haar enkelblessure. “Fijn om daar aan gewerkt te hebben. Ik ben benieuwd hoe het zich zal uitbetalen op de 1000 meter. Er zit nog veel rek in.” Schulting geniet van de ontdekkingstocht. “Het langebaanschaatsen is een fantastische uitdaging. Het geeft me een enorme grote boost en veel nieuwe energie. Ik kan naar een nieuw doel toewerken.”
Geen inhaalacties, penalty’s of het blokken van opponentes, alleen de klok telt. “Ik heb best onderschat hoe lastig dat is. Het tactisch gedeelte van shorttrack doe ik al zoveel jaren. Ik weet precies wat ik moet doen en welke snelheden ik nodig heb om een actie te maken. Zelfs op een mindere dag kan ik een fantastische uitslag rijden. Met langebaanschaatsen wordt elk foutje afgestraft. Je moet tot in de perfectie treden. Dat maakt de sport zo puur.”
De stappen die ze de afgelopen maanden gezet heeft op de langebaan zijn indrukwekkend. Trapte ze haar eerste World Cup nog af met een veertiende plaats, de laatste race over 500 meter zat ze slechts zeshonderdsten af van het goud. Aan ambities op het NK Sprint dan ook geen gebrek. “Ik rijd zeker mee voor de titel.”
