Cees Goudswaard uit Oosterbeek (gemeente Renkum) is trots op alle vrijwilligers die met hem binnen de Oosterbeekse IJsvereniging actief zijn. "Wij zijn met elkaar een ijsvereniging die flink aan de weg timmert en waar bijna elk jaar geschaatst kan worden," klinkt Goudswaard enthousiast. 

Dat de ijsvereniging door de bewoners van de gemeente Renkum enorm gewaardeerd wordt, blijkt uit het feit dat men de Oosterbeekse IJsvereniging had genomineerd voor het Beste Burgerinitiatief 2012. "Het was al prachtig om bij die nominaties te staan," vertelt Cees Goudswaard. "En aan het eind van de rit bleek dat maar liefst 41% op onze ijsvereniging had gestemd en dat we hadden gewonnen. Daar ben ik natuurlijk wel heel blij mee."

Sinds wanneer doet u al vrijwilligerswerk bij de Oosterbeekse IJsvereniging?
"Ik ben in 1997 secretaris geworden. Voor die tijd was ik al secretaris van de schaatstrainingsgroep Renkum/Heelsum. Dat heb ik jaren met geweldig veel plezier gedaan, totdat ik werd gevraagd voor de Oosterbeekse IJsvereniging omdat de secretaris daar wegging. Het was vervelend om een keuze te moeten maken, maar uiteindelijk heb ik toch gekozen voor de ijsvereniging."

"Ik woon sinds 1969 in Oosterbeek en daardoor weet ik ook wat de ijsvereniging kan betekenen. Zodoende ben ik erbij gekomen. In het seizoen 2010/2011 ben ik voorzitter geworden. Ook dat had ermee te maken dat iemand stopte. Dat is natuurlijk wel een leuke stap en het lijkt misschien wel een stapje hoger, maar je blijft altijd gewoon vrijwilliger."

Als voorzitter bent u ‘boegbeeld’ van de vereniging. Zoiets moet wel bij je passen.
"Ja, dat klopt. Als voorzitter ben je voor heel veel mensen het aanspreekpunt op wat voor gebied dan ook. Zeker ook op het gebied van mensen die allemaal onze ijsvereniging helpen. We hebben een groep van dertig vrijwilligers die met name actief zijn in de periode dat er ijs is. De taak van de voorzitter is om die vrijwilligers allemaal op hun eigen manier het werk te laten doen. Verder is het natuurlijk de kunst om zo’n groep bij elkaar te houden en te enthousiasmeren.  Dat vind ik heel mooi werk."

Bent u een ‘mensenmens’?
"Ja. Je moet tussen de mensen in staan. Dat heb ik vroeger met mijn werk ook meegemaakt. Ik heb meer dan 25 jaar bij Nestlé gezeten, daar deed ik de voeding en dranken binnen de zorgwereld; zieken- en verpleeghuizen. Daarbij moest ik ook altijd tussen mijn klanten staan. Als je boven je klanten gaat staan, red je het nooit."

"Inmiddels ben ik met prepensioen en verbaas ik me nog wel eens over het feit dat ik in de tijd dat ik werkte toch ook altijd zoveel tijd aan de Oosterbeekse IJsclub kon spenderen. Het is heel plezierig dat ik nu meer tijd heb, zeker als er ijs is, om volledig met z’n allen er tegenaan te gaan."

Schaatst u zelf ook?
"Ik ben zelf heel laat begonnen met schaatsen, in 1990. Eigenlijk had ik vroeger wel geschaatst, maar ik heb het in 1990 weer enthousiast opgepakt. Elke week ging ik naar Deventer en daar kwam ik Dries van Wijhe en de gebroeders Ruitenberg tegen. Allemaal jongens van het eerste uur. Tegen mezelf heb ik gezegd dat ik voor mijn vijftigste de Weissensee wilde rijden en dat heb ik in 1998 ook gedaan."

Wat is voor u de voldoening van het vrijwilligerswerk bij de ijsvereniging?
"Wat me altijd op de been houdt om elk jaar weer met de Oosterbeekse IJsverengiging en al die vrijwilligers aan de gang te gaan, is de warmte die je op het ijs krijgt. Daar kan ik echt van genieten. De maatschappij wordt steeds harder, maar ik zie de mensen bij ons veranderen. Die warmte tussen de mensen onderling vind ik heel bijzonder en is voor mij een stimulans om door te gaan."

Is het makkelijk om elke keer weer vrijwilligers te krijgen?
"Ja, dat vind ik heel bijzonder. We krijgen heel veel mensen die zich aanbieden om te helpen. De een draait een poosje mee en zegt ‘nee, dat is het niet’, terwijl een ander blijft hangen. Onze groep van 25-30 mensen wordt steeds groter met daarbij gelukkig ook jonge mensen. Vrijwilligers bij ijsverenigingen zijn vaak toch wat op leeftijd en dan is het belangrijk om ook jongeren erbij te krijgen."

Onze vereniging is uit 1918 en over vijf jaar bestaan we 100 jaar.  Dat willen we allemaal meemaken, maar dan moeten er ook jonge mensen zijn. Op dit moment hebben we twee ijsmeesters van 32 en 40 jaar. Deze zijn zo enthousiast en altijd bezig met het bedenken van dingen. Dat vind ik mooi en dat omarm ik ook, want dat is belangrijk. Je moet iedereen in z’n waarde laten en dat soort initiatieven omarmen. Wordt het vervolgens niks, dan heb je het in elk geval geprobeerd."

Zelf heeft u ook wel eens ideeën?
"Jawel, bijvoorbeeld twee jaar geleden vond ik dat we wat met Facebook en Twitter moesten gaan doen. Dat is toch iets voor de jonge generatie. Alleen heb ik daar zelf eerlijk gezegd helemaal geen verstand van. Toen heb ik iemand die bij ons schaatst bereid gevonden om dat op te zetten. En het is onbegrijpelijk, maar dat werkt fantastisch. Voordat je het weet, weten al die jongelui al dat de ijsbaan open is. We hebben zoveel volgers gekregen, zoveel leuke berichten en zoveel complimenten. Ik blijf erbij dat die ‘social media’ de toekomst is, want het gaat nog steeds verder."

Met NLdoet, de grootste vrijwilligersactie van Nederland, heeft u het schaatsseizoen afgesloten.
"NLdoet is ook iets wat ik altijd een warm hart toedraag, want buiten de ijsvereniging doe ik nog vrijwilligerswerk bij de speeltuinvereniging en de buurtbus. Vrijwilligerswerk vind ik heel erg belangrijk, omdat mensen daarbij wat voor elkaar over hebben. Voor de afsluiting van het schaatsseizoen had ik 15 vrijwilligers gevraagd, die met elkaar opruim-, verf- en schoonmaakwerkzaamheden zouden gaan doen. Die klus hebben we met veel plezier met elkaar gedaan. Er waren leden van de vereniging bij, maar ook mensen die geen lid waren of zelf nauwelijks schaatsten. Zij vonden het gewoon een goed initiatief."

Heeft u in de zomer nog werkzaamheden?
"We zitten op een sportpark in Oosterbeek wat in de gemeente Renkum ter discussie staat, dus daar komen gesprekken over. Eigenlijk loopt het werk van de voorzitter in tegenstelling tot vroeger het hele jaar door. Je moet constant op je qui-vive zijn en in gesprek blijven met de gemeente."

"Schaatsen is volksport nummer één, wat niet door alle gemeentes erkend wordt. Bij ons in Renkum zijn dat voetbal en hockey, dus daar ligt ook een taak voor mij om dat te veranderen. Elk jaar zetten we als Oosterbeekse IJsvereniging de gemeente Renkum op de kaart. We hebben TV en Radio Gelderland, NOS en SBS al bij ons gehad en we staan in alle grote kranten in deze regio. Ik denk dat we daar inmiddels ook wel een keer waardering voor mogen krijgen. We gaan in elk geval gewoon door. Met al die vrijwilligers."

* Cees Goudswaard is op 3 maart 2014 overleden.