Gerritsen kampte in de aanloop naar de KPN NK Afstanden van vorig jaar met een hamstringblessure. Ze koesterde lang de hoop op tijd fit te zijn, maar deze bleek ijdel.
“Ik hoorde zes weken van tevoren dat het lastig zou worden om de NK te halen, maar ik dacht: dat zullen we nog wel eens zien.” Alle strijdbaarheid ten spijt moest ze vaststellen dat het kampioenschap echt te vroeg kwam. “Ik kon niet eens normale dingen doen, zoals lopen. Ik had een week ervoor nog geen meter geschaatst.”
En dus kon Gerritsen haar drie titels op de 500, 1000 en 1500 meter niet verdedigen en ook de eerste wedstrijden van de Essent ISU World Cup gingen aan haar voorbij. “Pas twee weken na de NK stond ik voor het eerst op het ijs. Toen moest ik zo erg wennen dat ik blij was dat ik pas weer op het NK Sprint hoefde te rijden.”
Ze had misschien de Essent ISU World Cup in Obihiro kunnen rijden vanwege alle afzeggingen voor deze wedstrijd, maar heel bewust bleef ze bij haar rentree op de KPN NK Sprint.
“Ik ben heel blij dat ik rustig aan heb gedaan en dat er ook geen discussie over was of ik weer eerder dan het NK Sprint een wedstrijd zou rijden.” Tegelijkertijd bood de hamstringblessure Gerritsen ook de kans om even rust te nemen. “Ik wil niet zeggen dat het goed was, die blessure, maar het zorgde er wel voor dat ik even op adem kon komen.”
Gerritsen was in de zomer ervoor overgestapt naar een nieuw team: Team Liga. “Het was in het begin wel even wennen. Mijn beslissing om over te stappen kwam onverwacht en met de zoektocht naar een sponsor werd het toch een beetje een rommelige zomer.”
Op de KPN NK Sprint liet de Liga-lady zien dat haar voorzichtige aanpak succes had. Ze pakte zilver en herhaalde deze uitslag op de Essent ISU WK Sprint in Heerenveen. “Uiteindelijk was het dus een heel succesvol jaar. Op het belangrijkste toernooi stond ik er weer.”
Toch voelde Gerritsen zich pas weer bij de Essent ISU WK Afstanden helemaal goed in haar vel. “Pas in Inzell reed ik weer lekker. Dat ik ze echt goed raakte.” Met het goede gevoel van die laatste wedstrijd ging Gerritsen de zomer in. “Ik was wel even toe aan vakantie. Het was mentaal een zwaar jaar.”
De afgelopen zomer verliep vervolgens een stuk soepeler dan het jaar ervoor. De ploeg stond op poten en het team werd bovendien uitgebreid met een aantal jonge talenten. “Margot (Boer red.) en ik zijn nu de ‘oude garde’. Dat is toch een andere rol dan vroeger, maar dat bevalt best. De sfeer in de ploeg is bovendien heel goed.”
Met het afgelopen seizoen in het achterhoofd kijkt Gerritsen met veel verwachting naar de komende KPN NK Afstanden. “Vorig jaar zat ik langs de kant en kon ik niks doen. Nu doe ik tenminste weer mee.” Toch wil ze niet te hoog van de toren blazen in de aanloop naar het afstandkampioenschap. “Ik moet echt heel hard schaatsen voor medailles. Er is veel concurrentie, vooral op de 1000 en 1500 meter. Het wordt een mooi toernooi.”