De in de woorden van speaker Jannes Mulder 'levende legende' werd onder valse voorwendselen naar Thialf gelokt. Natuurlijk was er het geplande afscheid van de marathonschaatsers die na het afgelopen seizoen het peloton vaarwel zeiden. De traditionele ereronde bij de laatste wedstrijd was voor deze keer voorafgaand aan de wedstrijd in Heerenveen gepland. Daarbij mocht Stroetinga na afloop ook zijn oud-ploeggenoot Jorrit Bergsma de eerste prijs overhandigen. Dat hij daarna zelf onderscheiden zou worden, had de nuchtere Fries niet verwacht.
"Tussen alle afscheidnemers zit een iemand die er bovenuit steekt", klonken de lovende woorden van Pieter de Kroon, die namens de Raad van Toezicht van de KNSB de Gouden Speld overhandigde. "Wereldkampioen worden is een uitzonderlijke prestatie. Die wil de KNSB graag eren met deze bijzondere erepenning. Je mag trots zijn op je carrière en je bijzondere prestaties."
"Willem Hut had me gevraagd om de huldiging te doen, maar dat dit zou gebeuren is wel een verrassing", sprak Stroetinga na alle plichtplegingen. "Het is een hele eer dat ik deze gekregen heb. Er zijn niet veel rijders die zoiets krijgen, dus ik ben er erg blij mee. Mooi dat de KNSB dat op deze manier doet. Dat doet je wel wat, zeker." De nu 40-jarige Stroetinga kan terugkijken op een bijzondere loopbaan met vele successen. "Elke overwinning was mooi en speciaal", aldus Stroet. "Ik heb niet echt een overwinning die me echt is bijgebleven."
Hoewel zijn actieve loopbaan intussen beëindigd is, is Stroetinga nog altijd vier keer in de week op de ijsbaan te vinden. "Ik ga er nog net zo vaak naartoe en met net zoveel plezier, alleen is het nu als onderdeel van het gewone leven. De oudste twee schaatsen: eentje shorttrack en de ander langebaan. Ik heb hier toch dertig jaar rondgelopen, dus ik kom altijd wel weer bekenden tegen."