Het gat met de nummer twee China was fors (0,78 seconden) en een stuk groter dan vorige week (toen slechts 0,15 seconden). Ten opzichte van de World Cup in Minsk koos bondscoach Jan Coopmans voor Thomas Krol in plaats van Kai Verbij. Kjeld Nuis, vorige week nog de afmaker, verschoof van de derde plek naar de tweede plek. Dat betekende dat nieuwkomer Krol in Polen 'de key' was. "De laatste keer dat ik een teamsprint reed, was in 2014 in Seoul, maar toen werd ik bij de eerste ronde al gelost. Natuurlijk was ik bang dat zoiets nu ook zou kunnen gebeuren, maar gelukkig ging het hartstikke goed."
De spanning zat hem bij Krol vooral in het feit dat de teamsprint een teamonderdeel is en geen individueel onderdeel. "Als je in je eentje rijdt en het gaat mis, heb je jezelf ermee. Nu breng je je teamgenoten ook in problemen als je een foutje maakt." Terugkijkend op zijn race kon Krol zichzelf één ding kwalijk nemen. "Bij de laatste ronde hield ik mijn armen los, dat was een beetje dom. Desalniettemin ging de laatste ronde heel goed en kon ik juichend over de streep komen. Heel gaaf!"
Onnatuurlijk
De spanning was ook bij Nuis voelbaar, erkende hij na afloop in de mixed zone. De tweevoudig olympisch kampioen mocht voor het eerst dit seizoen als tweede rijder starten en dat beviel hem zeer goed. "Dan rijdt het net als een 1000 meter. Na de opening is het vol gas en dat is echt kicken", aldus Nuis, die de loftrompet stak over zijn teamgenoten. "Dit is een hele mooie opstelling. Ronald voelt als de beste aan hoe je moet starten. Hij houdt heel even in, zodat wij er kort achter zitten en als we er echt achter zitten, gaat het gas vol open. Dat is zó'n lekker gevoel."
Mulder, die net als vorige week de eerste ronde voor zijn rekening nam, opende naar eigen zeggen op 80/85 procent van zijn kunnen. "Het voelt een beetje onnatuurlijk, maar het is de kunst om met zijn allen bij elkaar te blijven. Vanaf de eerste kruising is het dan aan mij de taak om vol door te trekken en de jongens goed af te lossen. Dat ging heel goed", aldus Mulder, die deze keer in de minderheid was. Als lid van Team Reggeborgh moest de Zwollenaar samenrijden met de rijders van Team Jumbo-Visma.
"Ze zeggen weleens dat er een bepaalde rivaliteit is tussen Jumbo en Reggeborgh, maar we kunnen het juist heel goed met elkaar vinden. We kennen elkaar door en door en het is heel leuk om zoiets samen te doen. We stonden echt als team op het ijs." Krol en Nuis onderstreepten dat. "We trainen misschien niet altijd samen, maar we hebben het prima gedaan. Ik hoop dat ik de bondscoach overtuigd heb en de teamsprint vaker mag rijden", gaf Krol aan.
Zilver voor vrouwen
Michelle de Jong, Jutta Leerdam en Sanneke de Neeling veroverden eerder op de middag de zilveren plak op de teamsprint. Het Nederlandse trio kwam niet in de buurt van de snelste tijd die door Rusland werd genoteerd (1.27,65). Ten opzichte van vorige week in Minsk - toen Nederland goud pakte - kreeg Sanneke de Neeling de voorkeur boven Letitia de Jong. De Neeling had het in de laatste ronde zwaar en vocht zich uiteindelijk nog naar de tweede plek.